Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2007

Καρακόλ

Οι γνωστοί από το προηγούμενο Σάββατο που λέγαμε; Το διέλυσαν αργά. Κατά τις τρεις την έπεσα ξερός στο σαλόνι, μπροστά στην ανοικτή τηλεόραση με τα φώτα ανοικτά και το αλκοτέστ προς αυτόφωρο. Συχνά πίνεις για να ξεχάσεις. Εγώ ίσως πίνω για να μην παρασυρθώ και συνήθως δεν πίνω! Δεν κατάλαβα πως έτυχε να παρασυρθώ δυο μέρες σερί. Μην ανησυχείτε πάντως, σας γράφω νηφάλιος!
Δευτερόλεπτα πριν κοιμηθώ σκέφτομαι τι έκανα, μα κυρίως τι έπρεπε να έχω κάνει και δεν έκανα. Σ’ εκείνη τη περίπτωση το πέρασα εν τάχει και ταβλιάστηκα. Σίγουρα στη λίστα θα υπήρχε η επιθυμία να βελτιώσω τα ισπανικά μου, μιας και η ώρα της οριστικής μου αναχώρησης για τα Νησιά του Πάσχα πλησιάζει. Μέχρι να εξημερώσω τους ιθαγενείς να μιλάνε Αγιασώτικα, θα πρέπει να συνεννοούμαι στα ισπανικά. Και γνωρίζω μονάχα τα βασικά. Θέλει πολύ δουλειά ακόμα, όμως χρόνος δεν υπάρχει.
Άσχημος ύπνος και το κουτί παίζει χωρίς θεατές. Ξαφνικά, δυναμώνει από μόνο του.
«Καρακόλ… μπλα μπλα… Καρακόλ… μπλα μπλα… Καρακόλ»
Πρέπει να έριχνε… μέχρι και 10 Καρακόλ το λεπτό. Τι έγινε ρε παιδιά; Μας πιάσανε;
Στο υποσυνείδητο σαν να θυμάμαι πως στην πιάτσα Καρακόλια σημαίνει «Μπάτσοι». Ανοίγω αμυδρά το δεξί βλέφαρο και αντιλαμβάνομαι πως βρίσκομαι στο σαλόνι της παράγκας με τα φώτα ανοικτά. Ήμουν, τόσο κομμάτια που μετά βίας εμπιστευόμουν τον εαυτό μου. Λες να ήμουν έξω και με μπαγλαρώσανε στο αλκοτέστ. Ανοίγω και το αριστερό βλέφαρο για επαλήθευση. Τίποτα.
Ψηλαφίζω για καλό και για κακό την αριστερή τσέπη, να βρω το κινητό. Να πάρω τον Μικρό να έρθει να με μαζέψει. Παλιά αχρείαστη συνήθεια. Ευτυχώς, άκυρος ο συναγερμός, δεν φορούσα παντελόνι.
Μόλις συνήθισα στην ένταση του φωτός, κατάλαβα πως με είχε ξυπνήσει ένα άθλιο telemarketing. Κάτι Λατίνες πουλούσαν μία κρέμα για την μούρη. Ξεφτίλα. Έχω να ξυπνήσω από telemarketing από την εποχή αυτού του κρυφόπ*στα φουσκωτού γυμναστή, του Τόνυ του Lidl. Ας μην διαρρεύσει προς τα έξω παρακαλώ.
Αφού σηκώθηκα, ήθελα να δω τι είναι αυτό το αναθεματισμένο το Καρακόλ. Προφανώς όχι η τουρκικής καταγωγής λέξη από τα Καλιαρντά του Πετρόπουλου. Δεν ήθελε και πολύ προσπάθεια για να λυθεί το μυστήριο.
Τελικά Καρακόλ σημαίνει σαλιγκάρι στα ισπανικά. Θα το διαβάζει και η Μαριέτα και θα γλείφει τα μουστάκια της. Αυτό θα πει δια βίου εκπαίδευση! Ξημερώματα; Κομμάτια; Δεν έχει καμία σημασία. Την ξένη γλώσσα θα την μάθεις!
Ένοιωθα περήφανος που την ύστατη στιγμή προόδευσα. Μάζεψα δυνάμεις, τα έκλεισα όλα και κοιμήθηκα κανονικά αυτή τη φορά. Ησυχία, τάξη και ευτυχώς μακριά από την Ασφάλεια.
Άραγε πώς να λένε τους γυμνοσάλιαγκες;
ΥΓ. 30 Σεπτέμβρη έχει γενέθλια ο Γρουσούζης. Τα γιόρτασε από σπόντα πρώτη φορά στα πολλά χρόνια που τον γνωρίζω. Οπότε του Αγίου Καρακόλ, μεγάλη η χάρη του.

Δεν υπάρχουν σχόλια: