Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2007

Με τον Λένιν στο Ντακάρ

Δεν είναι η πρώτη φορά που προσπαθώ να φτάσω στα Νησιά. Έχω κάνει αρκετές προσπάθειες. Σε καμία περίπτωση δεν πέτυχα τον στόχο μου. Μέχρι τώρα. Βλέπεις, η αποτυχία τσούζει, πονάει, σε σκίζει σε κομμάτια. Όμως πρέπει να τη δέχεσαι και να συνεχίζεις. Είναι θέμα αντίληψης. Έτσι και τότε…
Συνάντησα τον Νιόνιο τυχαία στην ουρά. Σ’ ένα περίπτερο που διανυκτέρευε. Εγώ για τσιγάρα, αυτός για φιστίκια. Παλιοί γνωστοί, ξεβολευτήκαμε μέσα στη νύχτα για να επιβεβαιώσουμε τις κακές μας συνήθειες. Αυτός τα φιστίκια, εγώ τα τσιγάρα.
Κάναμε στην άκρη και πιάσαμε την κουβέντα. Προβληματισμένοι και οι δύο για τις συχνές αχρείαστες νυκτοβασίες μας, έπρεπε να περάσουμε στην απεξάρτηση. Εγώ απ’ το τσιγάρο και αυτός απ’ τα φιστίκια. Αφού τα μιλήσαμε, τα συμφωνήσαμε. Έπρεπε να την κάνουμε για τα Νησιά του Πάσχα.
Επί ένα μήνα μαζεύαμε κουπόνια από τον Ελεύθερο Τύπο και μας δώσανε ένα μικρό σαπιοκάραβο, την «Μαρίκα Μ,». Είπαν πως έκανε το δρομολόγιο Χανιά-Ραφήνα και χρησίμευε στο λαθρεμπόριο ντολαμαδακίων στην Κατοχή. Δεν δώσαμε σημασία. Ο Νίονιος καπετάνιος και εγώ μαρκόνης. Το φουλάραμε. Αυτός με φιστίκια και εγώ με τσιγάρα. Και ξεκινήσαμε.
Διασχίσαμε χωρίς στάση το Γιβλαρτάρ και κατηφορίσαμε για Κανάρια. Μέρες ολόκληρες. Λίγο νοτιότερα μας βρίσκει μία φουρτούνα, ένα κακό τρομερό. Μιλάμε για 15 μποφόρ! Το σκαρί δεν άντεχε. Ο Νίονιος έμεινε στο κατάστρωμα και πάλευε με τα λυσσαλέα θεώρατα κύματα. Εγώ που είμαι κατά της βίας, κουλουριάστηκα μέσα. Ήταν τέτοια η μανία, που για πολλή ώρα είχες ξεχάσει ποιο είναι το πάνω και ποιο το κάτω. Κατάσταση φραπές. Τα φιστίκια σκόρπησαν και τα τσιγάρα βράχηκαν. Τα πάθη μπορεί να οδηγήσουν στον θάνατο λένε. Ίσως να έχουν δίκιο.
Του φώναζα να γυρίσει μέσα. Εκείνους ούρλιαζε
«Την Μαρίκα να σώωωωσουμε.»
«Ποια Μαρίκα. Έλα μέεεσα.»
«Την Μαρίκα τη Μ.»
«Ποια;;; Mήηηηηη»
Και τον έχασα. Μας τράνταξε ένα δυνατό. Τον τράβηξε κάτω η θάλασσα. Εγώ κουτούλησα στο σίδερο και λιποθύμησα.
….
Ξύπνησα μόνος σε μια απέραντη αμμουδιά. Η «Μαρίκα Μ.» είχε ξαπλώσει και δεν ξανασηκώθηκε ποτέ.

(Συνεχίζεται)

Δεν υπάρχουν σχόλια: