Οικόπεδο αντιπαροχή

Μικρέ,
έχεις ένα οικοπεδάκι μικρό.
Εντός σχεδίου. Με άπλετη θέα.
Δικό σου είναι. Άλλη ιστορία που το βρήκες.
Και δεν το βγάζεις από το μυαλό.
Το βλέπεις, το σκέφτεσαι, το ονειρεύεσαι.
Και κάνεις σχέδια.
Χωρίς να είσαι σε θέση να τα υλοποιήσεις.
Μονάχα σχέδια.
Μέχρι που μία μέρα σε πλησιάζει ένας εργολάβος.
Στο ζητάει αντιπαροχή.
Θέλει να χτίσει έναν πύργο.
Σου τάζει το ρετιρέ για αντάλλαγμα.
Δέχεσαι. Και περιμένεις τον πύργο να χτιστεί.
Και φτάνει το συνεργείο. Και πιάνει δουλειά.
Φτιάχνουν τα θεμέλια.
Φτιάχνουν και το ισόγειο, τον πρώτο και το δεύτερο.
Όμως το έργο σταματά.
Πλακώνουν πολεοδομίες, εφορίες, αστυνομίες …
Τα πράγματα δεν δείχνουν καλά.
Δεν το υπολόγισες.
Και ψάχνεις τον εργολάβο.
Αλλά πουθενά, άφαντος.
Οι υπογραφές είχαν πέσει.
Λούζεσαι τα πάντα εσύ.
Μα δεν τα παρατάς.
Φτύνεις αίμα, τρέχεις, υποχρεώνεσαι.
Και κάποια στιγμή το έργο συνεχίζεται.
Συνεχίζεις μόνος, χωρίς τον εργολάβο.
Και οι εργάτες χτίζουν ασταμάτητα.
Χωρίς τελειωμό.
Δεν το υπολόγισες.
Η οικοδομή σου δεν έχει ρετιρέ.
Τα σχέδια δεν δείχνουν τέλος!
Ξαναψάχνεις τον εργολάβο. Άφαντος.
Οι υπογραφές είχαν πέσει, θυμάσαι;
Και το έγραφε ρητά.
«Ότι πει ο εργολάβος».
Μιλάς με τους εργάτες. Όμως δεν ακούν κανέναν.
Ασταμάτητοι.
Δεν το υπολόγισες και αυτό.
Συγχαρητήρια.
Στο οικόπεδό σου χτίζεται ένα φιλόδοξο έργο.
Ο Πύργος της Βαβέλ!
Το τι θα κάνεις έπειτα είναι δικό σου θέμα.
Υπάρχουν εναλλακτικές.
Δεν προκύπτει γνωμικό.
Μπορεί και να χέστηκα.
Δεν το υπολόγισες ;