Αγαπητό αναγνωστικό κοινό,
Πονάει ο σβέρκος μου. Τρεις μέρες τώρα. Νιώθω σαν τον τύπο στη φωτογραφία. Δεν κατεβαίνει κάτι εύκολα. Υπάρχουν δυο τρεις σκέψεις κατά νου, όμως προτιμώ να τις αφήσω για λίγο αργότερα. Για την ώρα βολευτείτε με rugby.
Το rugby που λέτε γεννήθηκε στην Αγγλία. Απευθυνόταν σε ανθρώπους χαμηλής κοινωνικής διαστρωμάτωσης. Οι ευγενείς βλέπετε, το είχαν ρίξει στο κρίκετ, στο τένις και στο μπάντμιντον. Οι παίκτες έβγαζαν στα χωράφια τον πιο βίαιο εαυτό τους, σε ένα άθλημα που δεν είχε νόμους και κανόνες πέραν του βασικού: να μην πεθάνει κανείς με την λήξη.
Το rugby δεν διεκδίκησε και δεν απέκτησε ποτέ την αίγλη που του αναλογούσε. Φοβερά δύσκολο και εξαντλητικό.
Μετά την βιομηχανική επανάσταση, στα μέσα του 19ου αιώνα, οι εργάτες που ήδη σπαταλούσαν σημαντική ενέργεια στο απάνθρωπο ωράριο τους, προτίμησαν ένα λιγότερο απαιτητικό λαϊκό άθλημα για διασκέδαση. Έτσι σταδιακά εγκατέλειψαν το δύσμοιρο rugby και ασχολήθηκαν με το διαδεδομένο για την εποχή ποδόσφαιρο. Δεν είναι τυχαίο πως οι πρώτοι σύλλογοι σχηματίσθηκαν από εργάτες στο σιδηρόδρομο ή τα ορυχεία.
Σύμφωνα με το δόκτωρ Sittingcole, το ποδόσφαιρο όπως το γνωρίζουμε, θα μπορούσε να είναι εξέλιξη του αρχικού rugby. Όμως επειδή εδώ κάνω κουμάντο εγώ και όχι κάποιος Sittingcole, μην το λάβετε σοβαρά υπ’ όψη. Αν και μοιάζουν κάπως, η χρονική και ιδεολογική τους εξέλιξη είναι εντελώς διαφορετική.
Γεωγραφικά το rugby εξαπλώθηκε περίπου όπως και το ποδόσφαιρο. Πρώτα στις Βρετανικές αποικίες και έπειτα από ναυτικούς και εμπόρους στον υπόλοιπο κόσμο. Το rugby έφτασε να παίζεται στην Γαλλία, την Ιταλία και το γνώρισαν μέχρι την Αργεντινή. Όμως λόγω της αισθητά βίαιης ιδιαιτερότητας του, το rugby σπάνια αφομοιώθηκε στις χώρες εκτός Κοινοπολιτείας. Ειδικά μετά την έλευση του ποδοσφαίρου που ήταν πιο εύπεπτο. Ειδικά στις αποικίες που έφτασε η Βρετανική πλέμπα, το rugby είχε μεγάλη απήχηση. Η Αυστραλία είναι γνωστό πως αποτελούσε αρχικά τόπο εξορίας των Άγγλων καταδίκων. Ε, στην πορεία έφτασε να είναι εθνικό σπορ, άσχετα με την εξέλιξη της χώρας ανά τους αιώνες. Το ίδιο και στη γειτονική Νέα Ζηλανδία.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η εξέλιξη του rugby στα γειτονικά νησιά του Ειρηνικού. Εκεί οι γηγενείς, έχουν μείνει στην ιστορία ως εξαιρετικά μαχητικός λαός, με τον πόλεμο βαθιά συνδεδεμένο με τον αρχέγονο πολιτισμό τους. Έτσι, όταν υποδουλώθηκαν από τη Δύση και κυρίως από την Βρετανική Αυτοκρατορία, γνώρισαν το άθλημα και τους ήρθε γάντι. Δεν είναι τυχαίο πως σήμερα, νησιωτικά κρατίδια όπως λόγου χάρη τα Φίτζι ή η Σαμόα έχουν πολύ ανταγωνιστικές εθνικές ομάδες.
Το τελετουργικό Haka κάτι που γίνεται πάντα πριν τα παιχνίδια της Νέας Ζηλανδίας και που ενδέχεται να έχετε δει σε μια διαφήμιση ενός ουίσκι, είναι το αρχαίο τελετουργικό πολέμου των Μαορί! Έχει ιδιαίτερο φολκλόρ με κινήσεις που μοιάζουν με σούμο, κραυγές, άγριες ματιές στους αντιπάλους και μία χαρακτηριστική γκριμάτσα με την γλώσσα έξω και χαμηλά.
Το rugby έπιασε στην Νότια Αφρική και μερικές γειτονικές χώρες, πιθανόν όπως έγινε στην Αυστραλία. Περίεργο, αλλά οι μεγάλες Ασιατικές αποικίες όπως Ινδία ή Πακιστάν ουδέποτε ασχολήθηκαν. Εκεί το έριξαν στο κρίκετ και το χόκευ.
Στην Β.Αμερική, υπάρχει μία μικρή διάδοση στον Καναδά. Οι Σιχαμένες Πολιτείες είχαν αποκτήσει ανεξαρτησία νωρίς. Υπάρχουν βάσιμες υποψίες και ομοιότητες πως το American football υπήρξε ένα κράμα rugby και ποδοσφαίρου, αλλά το τι γίνεται εκεί δεν αφορά κανένα σκεπτόμενο άνθρωπο.
Σημαντικότερη διοργάνωση, περιέργως είναι ένα τουρνουά με τις 6(ή 7;) καλύτερες ομάδες του κόσμου.
Η παραπάνω φωτογραφία είναι από το παγκόσμιο πρωτάθλημα που βρίσκεται σε εξέλιξη. Όπου ο άτυχος Νοτιοαφρικάνος νόμιζε πως μπορούσε να ξεφύγει από την γρανιτένια άμυνα της Σαμόα.
Όπως και να έχει, πάω να κάνω μια βόλτα μήπως και ξεπιαστώ. Όσο για το ματσάκι, δεν έμαθα αποτέλεσμα.
Το βλέπω να κάθεται στο Χ.
Φεργουέλ εντ νέβερ φακ γουιθ δε Σαμόανς!
Πονάει ο σβέρκος μου. Τρεις μέρες τώρα. Νιώθω σαν τον τύπο στη φωτογραφία. Δεν κατεβαίνει κάτι εύκολα. Υπάρχουν δυο τρεις σκέψεις κατά νου, όμως προτιμώ να τις αφήσω για λίγο αργότερα. Για την ώρα βολευτείτε με rugby.
Το rugby που λέτε γεννήθηκε στην Αγγλία. Απευθυνόταν σε ανθρώπους χαμηλής κοινωνικής διαστρωμάτωσης. Οι ευγενείς βλέπετε, το είχαν ρίξει στο κρίκετ, στο τένις και στο μπάντμιντον. Οι παίκτες έβγαζαν στα χωράφια τον πιο βίαιο εαυτό τους, σε ένα άθλημα που δεν είχε νόμους και κανόνες πέραν του βασικού: να μην πεθάνει κανείς με την λήξη.
Το rugby δεν διεκδίκησε και δεν απέκτησε ποτέ την αίγλη που του αναλογούσε. Φοβερά δύσκολο και εξαντλητικό.
Μετά την βιομηχανική επανάσταση, στα μέσα του 19ου αιώνα, οι εργάτες που ήδη σπαταλούσαν σημαντική ενέργεια στο απάνθρωπο ωράριο τους, προτίμησαν ένα λιγότερο απαιτητικό λαϊκό άθλημα για διασκέδαση. Έτσι σταδιακά εγκατέλειψαν το δύσμοιρο rugby και ασχολήθηκαν με το διαδεδομένο για την εποχή ποδόσφαιρο. Δεν είναι τυχαίο πως οι πρώτοι σύλλογοι σχηματίσθηκαν από εργάτες στο σιδηρόδρομο ή τα ορυχεία.
Σύμφωνα με το δόκτωρ Sittingcole, το ποδόσφαιρο όπως το γνωρίζουμε, θα μπορούσε να είναι εξέλιξη του αρχικού rugby. Όμως επειδή εδώ κάνω κουμάντο εγώ και όχι κάποιος Sittingcole, μην το λάβετε σοβαρά υπ’ όψη. Αν και μοιάζουν κάπως, η χρονική και ιδεολογική τους εξέλιξη είναι εντελώς διαφορετική.
Γεωγραφικά το rugby εξαπλώθηκε περίπου όπως και το ποδόσφαιρο. Πρώτα στις Βρετανικές αποικίες και έπειτα από ναυτικούς και εμπόρους στον υπόλοιπο κόσμο. Το rugby έφτασε να παίζεται στην Γαλλία, την Ιταλία και το γνώρισαν μέχρι την Αργεντινή. Όμως λόγω της αισθητά βίαιης ιδιαιτερότητας του, το rugby σπάνια αφομοιώθηκε στις χώρες εκτός Κοινοπολιτείας. Ειδικά μετά την έλευση του ποδοσφαίρου που ήταν πιο εύπεπτο. Ειδικά στις αποικίες που έφτασε η Βρετανική πλέμπα, το rugby είχε μεγάλη απήχηση. Η Αυστραλία είναι γνωστό πως αποτελούσε αρχικά τόπο εξορίας των Άγγλων καταδίκων. Ε, στην πορεία έφτασε να είναι εθνικό σπορ, άσχετα με την εξέλιξη της χώρας ανά τους αιώνες. Το ίδιο και στη γειτονική Νέα Ζηλανδία.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η εξέλιξη του rugby στα γειτονικά νησιά του Ειρηνικού. Εκεί οι γηγενείς, έχουν μείνει στην ιστορία ως εξαιρετικά μαχητικός λαός, με τον πόλεμο βαθιά συνδεδεμένο με τον αρχέγονο πολιτισμό τους. Έτσι, όταν υποδουλώθηκαν από τη Δύση και κυρίως από την Βρετανική Αυτοκρατορία, γνώρισαν το άθλημα και τους ήρθε γάντι. Δεν είναι τυχαίο πως σήμερα, νησιωτικά κρατίδια όπως λόγου χάρη τα Φίτζι ή η Σαμόα έχουν πολύ ανταγωνιστικές εθνικές ομάδες.
Το τελετουργικό Haka κάτι που γίνεται πάντα πριν τα παιχνίδια της Νέας Ζηλανδίας και που ενδέχεται να έχετε δει σε μια διαφήμιση ενός ουίσκι, είναι το αρχαίο τελετουργικό πολέμου των Μαορί! Έχει ιδιαίτερο φολκλόρ με κινήσεις που μοιάζουν με σούμο, κραυγές, άγριες ματιές στους αντιπάλους και μία χαρακτηριστική γκριμάτσα με την γλώσσα έξω και χαμηλά.
Το rugby έπιασε στην Νότια Αφρική και μερικές γειτονικές χώρες, πιθανόν όπως έγινε στην Αυστραλία. Περίεργο, αλλά οι μεγάλες Ασιατικές αποικίες όπως Ινδία ή Πακιστάν ουδέποτε ασχολήθηκαν. Εκεί το έριξαν στο κρίκετ και το χόκευ.
Στην Β.Αμερική, υπάρχει μία μικρή διάδοση στον Καναδά. Οι Σιχαμένες Πολιτείες είχαν αποκτήσει ανεξαρτησία νωρίς. Υπάρχουν βάσιμες υποψίες και ομοιότητες πως το American football υπήρξε ένα κράμα rugby και ποδοσφαίρου, αλλά το τι γίνεται εκεί δεν αφορά κανένα σκεπτόμενο άνθρωπο.
Σημαντικότερη διοργάνωση, περιέργως είναι ένα τουρνουά με τις 6(ή 7;) καλύτερες ομάδες του κόσμου.
Η παραπάνω φωτογραφία είναι από το παγκόσμιο πρωτάθλημα που βρίσκεται σε εξέλιξη. Όπου ο άτυχος Νοτιοαφρικάνος νόμιζε πως μπορούσε να ξεφύγει από την γρανιτένια άμυνα της Σαμόα.
Όπως και να έχει, πάω να κάνω μια βόλτα μήπως και ξεπιαστώ. Όσο για το ματσάκι, δεν έμαθα αποτέλεσμα.
Το βλέπω να κάθεται στο Χ.
Φεργουέλ εντ νέβερ φακ γουιθ δε Σαμόανς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου