Απ’ την Κρεόλη στην φορμόλη

Δεν θα σας το κρύψω άλλο. Σας γράφω με βουρκωμένα μάτια.
Θα μπορούσε να ήταν από το μελιστάλαχτο κείμενο που σας ετοίμαζα όπως υποσχέθηκα. Όμως η συγκίνηση είναι καθαρά τεχνητή και ιάσιμη.
Έχω βάσιμες υποψίες πως αρρώστησα.
Μια αφόρητη υπνηλία απ’ το μεσημέρι με έχει καθηλώσει στον καναπέ. Εντάξει, έκανα μια σύντομη βόλτα να ξεζαλιστώ, αλλά το υπόλοιπο διάστημα είμαι ξάπλα.
Επειδή σας ξέρω καλά, είμαι σίγουρος πως θα ξεκινήσετε να αμφιβάλετε για την ειλικρίνεια του θέματος. Τελικά είναι σκληρή δουλειά οι show business!
Να σας καθησυχάσω μιας και κακό σκυλί, ψόφο δεν έχει ως γνωστό.
Φάρμακα δεν παίρνω ποτέ. Ούτε ασπιρίνη. Ο γιατρός συνέστησε ένα ειδικό σκεύασμα το οποίο έχω παραγγείλει και περιμένω με αγωνία.
Αγωνία ίσως να έχετε και εσείς γι’ άλλο λόγο. Δυστυχώς αντί για τις περιπέτειες μιας μυστήριας Κρεόλης, θα πρέπει να βολευτείτε μ’ ένα ανέκδοτο της φορμόλης!
Το ξεθάψαμε στον καφέ το πρωί.
…
Παραμονή Χριστουγέννων.
Ένας απογοητευμένος γιάπης έβλεπε το κραχ να του καταστρέφει την καριέρα και να του εξαφανίζει τις οικονομίες του. Το εορταστικό κλίμα τον μελαγχόλησε. Με βαριά καρδιά αποφάσισε να αυτοκτονήσει.
Έφτασε σε μια γέφυρα και ήταν έτοιμος να πηδήσει. Λίγο πριν τη μοιραία επιλογή, νιώθει ένα χέρι στη πλάτη να το σταματά.
Ήταν ένας κουρασμένος Άγιος Βασίλης. Ρώτησε για το σκηνικό και ο γιάπης του εξήγησε. Για να του δώσει κίνητρο να αλλάξει γνώμη, του υποσχέθηκε πως θα του πραγματοποιούσε μια ευχή. Ο γιάπης, ονομαστό αρπαχτικό δεν έχασε ευκαιρία:
«Άγιε Βασίλη, μου κατάσχεσαν το σπίτι, έχασα τα λεφτά μου. Αν μπορούσες να κάνεις κάτι…»
«Αυτό ήταν όλο! Χο,χο. Γύρνα σπίτι αγαπητέ. Πάρε αυτό το λαχείο. Αύριο που κληρώνει θα είσαι ο μοναδικός νικητής. Θα γίνεις εκατομμυριούχος. Θα αγοράσεις όποιο σπίτι θέλεις. Το μεγαλύτερο.»
«Αλήθεια Άγιο Βασίλη!!!! Όμως Άγιο… να είχα και ένα αμάξι σήμερα. Μια Φεράρι!!! Για να γιορτάσω προκαταβολικά το βράδυ!!!!»
«Χο, χο, χο. Φυσικά αγαπητέ. Ένα ολοκαίνουριο μοντέλο. Από αυτές τις κόκκινες. Δεν έχεις παρά να ψάξεις στο γκαράζ σου. Χο, χο, χο.»
«Αυτό είναι φανταστικό! Μόνο Άγιο Βασίλη. Θα ξέρεις ήδη πως η γυναίκα μου με παράτησε…»
«Χο, χο, χο. Γι’ αυτό στεναχωριέσαι; Θα στην…»
«Όχι Άγιο Βασίλη!!!! Αυτό ήθελα να σου πω. Παίζει κανένα γκομενάκι;;;»
«Κατάλαβα πονηρούλη. Μείνε ήσυχος. Χο, χο, χο»
Ευτυχισμένος για το αναπάντεχο, ο γιάπης απομακρύνθηκε από τη γέφυρα. Έβλεπε το Άγιο Βασίλη να φεύγει. Του ήταν ευγνώμων. Τρέχει και τον φτάνει.
«Ρε Άγιο, έκανες τόσα πολλά για εμένα σήμερα. Μου έσωσες τη ζωή. Μήπως μπορώ να κάνω κι εγώ κάτι;»
«Χο, χο, χο. Καλέ μου! Ξέρεις, αυτές τις μέρες ζορίζομαι πολύ. Αγχώνομαι.»
«Πες μου Άγιε, θέλω να βοηθήσω!!!»
«Χο, χο, χο. Δεν έμειναν και πολλά. Όμως… για μια στιγμή… θα μπορούσες να μου πάρεις μια πίπα…»
Ο γιάπης κουμπώθηκε. Υπό διαφορετικές συνθήκες θα τον είχε πλακώσει στο ξύλο. Αλλά είχε δεχθεί το πνεύμα των Χριστουγέννων. Συμφώνησε και έσκυψε.
Κατά τη διάρκεια της αποτρόπαιης πράξης, ο Άγιος χάιδευε το κεφάλι του γιάπη. Τον ρώτησε:
«Χο, χο, χο Δεν μου είπες, πως σε λένε νεαρέ;»
«Γιωργάκη με λένε Άγιε Βασίλη…»
«Χο, χο, χο. Και πόσο χρονών είσαι Γιωργάκη;»
«Είμαι 37…»
«Χο, χο, χο. Και για πες μου Γιωργάκη… Πιστεύεις ακόμα στον Άγιο Βασίλη;;;;»
…
Μια γεύση από το δημοψήφισμα του Δεκέμβρη!