Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2007

Κο3μοΠό8: Κεμάλ

Ακούστε τώρα την ιστορία του Κεμάλ.
Ενός νεαρού πρίγκιπα της ανατολής,
απόγονου του Σεβάχ του Θαλασσινού,
που νόμιζε πως μπορεί να αλλάξει τον κόσμο
Αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ
και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.

Στης ανατολής τα μέρη
μια φορά κι έναν καιρό,
ήταν άδειο το κεμέρι,
μουχλιασμένο το νερό.
Στη Μοσούλη, την Βασόρα,
στην παλιά την χουρμαδιά,
πικραμένα κλαίνε τώρα
της ερήμου τα παιδία
Κι ένας νέος από σόι
και γενιά βασιλική
αγρικάει το μοιρολόι
και τραβάει κατά ‘κει.
Τον κοιτάν οι Βεδουίνοι
με ματιά λυπητερή
κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει
πως θ’ αλλάξουν οι καιροί.

Σαν ακούσαν οι αρχόντοι
του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι
και με λιονταριού προβιά
Απ’ τον Τίγρη στον Ευφράτη
κι απ’ την Γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη,
να τον πιάσουν ζωντανό
Πέφτουν πάνω του τα στήθη
σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στον Χαλίφη
να του βάλει την θηλιά
Μαύρο μέλι, μαύρο γάλα
ήπιε εκείνο το πρωί
πριν αφήσει στην κρεμάλα
τη στερνή του την πνοή

Με δυο γέρικες καμήλες,
μ’ ένα κόκκινο φαρί,
στου Παράδεισου τις πύλες
ο προφήτης καρτερεί
Πάνε τώρα χέρι χέρι
κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ’ αστέρι
τους κρατούσε συντροφιά.
Σ’ ένα μήνα, σ’ ένα χρόνο
βλέπουν μπρος τους τον Αλλάχ
που απ’ τον ψηλό του θρόνο
λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
«Νικημένο μου ξεφτέρι,
δεν αλλάζουν οι καιροί.
Με φωτιά και με μαχαίρι
πάντα ο κόσμος προχωρεί.»

Καληνύχτα Κεμάλ.
Αυτός ο κόσμος δεν θ’ αλλάξει ποτέ.
Καληνύχτα
...
μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
στίχοι: Νίκος Γκάτσος

Δεν υπάρχουν σχόλια: