Ο κέρσορας φορούσε Πράντα

Αααχχχ...
Μερικές φορές νιώθεις καλά. Όχι τέλεια, Απλά υποφερτά. Και ξεχνάς λίγο πολύ τις χρόνιες έννοιες που δυσκολεύουν τον ύπνο.
Μέχρι που επιβεβαιώνεται αυτός ο νόμος περί διαταραχής της προσωπικής ειρήνης. Παρόμοιο με έναν διάσημο νόμο του Μέρφυ. Και έρχονται τα πάνω κάτω.
Υποψίες υπάρχουν, οι ενδείξεις απουσιάζουν.
Τετάρτη, τι υπέροχη μέρα. Ελεύθερο απόγευμα. Ύπνος.
Κοιμάσαι όσο θες. Μια ιδιότυπη τράπεζα ύπνου. Μαζεύεις, για να υπάρχουν αποθέματα. Και να καλυφθούν ελλείμματα.
Σε γενικές γραμμές, η χθεσινή Τετάρτη ήταν υποφερτή.
Ξυπνάω κατά τις ειδήσεις. Των 8. Καφές, τροφή, ποδόσφαιρό και λίγο γράψιμο. Απλές και αγαπημένες συνήθειες.
Όμως είναι γνωστό. Δεν υπάρχει περίπτωση να μείνεις έτσι για πολύ. Ευτυχισμένος, αυτάρκης και ξέγνοιαστος, αποκοιμήθηκα ξανά.
Από ύπνο χορτάτος, κάποια στιγμή σκέφτηκα κάτι από αυτά τα παράξενα και σηκώθηκα για να το σημειώσω. Ο μικρός στο τέσσερα και ο ψηλός καμπάνα. Ανοίγω το μηχάνημα.
Έπρεπε να το στείλω σε κάποιον γνωστό. Αφού το γράφω μπαίνω στο δίκτυο.
Αλλά τι τα θες;
Συ κλαις; Συ δεν ήσουν που γέλαγες χτες;
Ο κέρσορας, αυτό το ενοχλητικό μυγάκι στην οθόνη πρέπει να είχε ενοχληθεί. Πεισματικά έστεκε κάπου πάνω δεξιά. Ακίνητος και μαρμαρωμένος.
Ποίο το πραγματικό μέγεθος της απέχθειάς του, που τον ξύπνησα στις άγριες εκείνες ώρες για να επεξεργαστώ τις όποιες ανησυχίες;
Μια λύση έμενε. Να επαναπροσδιορίσουμε την σχέση μας. Με μια επανεκκίνηση.
Δυστυχώς, όπως αποκαλύφθηκε εντός λίγων λεπτών, η παρεξήγηση επήλθε από το σύστημα ολόκληρο και όχι από ένα απλό και ταπεινό κέρσορα, όπως αρχικά υπολόγιζα.
Το ίδιο μου το μηχάνημα με είχε απορρίψει! Και δεν σήκωνε κουβέντα, δεν άφηνε μια πόρτα ανοικτή. Πεισματικά, δεν μπήκε στη διαδικασία να ξεκινήσει καν.
Μήπως φταίει πως το παραμελώ την μέρα; Μήπως νιώθει μοναξιά τα πρωινά που φεύγω για δουλειά; Αισθάνεται μειονεκτικά που το έχω μονάχα για να εκτονώνω τις άγριες μεταμεσονύκτιες διαθέσεις μου;
Η ουσία είναι πως τα πήρε άσχημα. Δεν απέμεινε ούτε μια τελευταία κουβέντα. Σιωπή.
Κρίμα, νέο μηχάνημα. Ούτε χρόνος. Αλλά έχω συνηθίσει πλέον, τα είχε ξανακάνει.
Θα το πάω στη μάνα του. Μπας και το μεταπείσει.
Η ουσία του θέματος είναι πως πάνε πια οι μέρες εκείνες που έβγαιναν τα επικά κομμάτια. Έως ότου επιστρέψει, θα πρέπει να περιοριστώ σε μικρά και βιαστικά, στα διαλείμματα στο μαγαζί.
Πολύ με στεναχώρησε. Δεν κοιμήθηκα. Το πήρα σερί. Οκτώ και κάτι, εργασία και χαρά.
Πριν μια βδομάδα, τα ίδια μου έκανε και ο μάστορας που έχω συνεργάτη στο γραφείο. Αυτός με φόβισε περισσότερο. Αλλά εντάξει.
Μαζεμένα αν σου εμφανίζονται, όσο να είναι προβληματίζεσαι. Κατέληξα:
- Είτε η νέα γενιά μας προέκυψαν αρρωστιάρικα πολύ και απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή
- Είτε έχω διαφοροποιήσει την συμπεριφορά μου απέναντι τους
- Είτε τα μοντέλα μιας μεγάλης αλυσίδας που παλιά ήταν αξιοπρεπής, έχουν μείνει επί φαλλού ...
- - Έχει μαιμουδιάσει πολύ η ιστορία
Δεν θα γίνω κακεντρεχής. Δεν θα συνδυάσω τη φωτογραφία με κάποια εταιρεία.Θα μείνω εδώ. Για ένα απροσδιόριστο διάστημα, θα βγαίνουν μικρά μόνο.