Άμα δεις τα παιδιά...

… πες τους μόνο «Άντε Γεια»

Θα είμαι σύντομος.
Ο Γιωργάκης είναι ο δεύτερος χειρότερος Παπανδρέου που μπορούσε να τύχει στο ΠΑΣΟΚ αυτή την εποχή.
Η τρίτη χειρότερη θα ήταν η Μιμή. Άσχετη επιλογή αλλά τουλάχιστο θα έπεφτε γέλιο. Μπορεί να προέκυπτε και κανένα kinky σεξουαλικό σκάνδαλο. Έτσι για να τιμηθεί ο αείμνηστος (κλαπ, κλαπ).
Όσο για τον χειρότερο. Αυτός είναι ο Νίκος, ένα ρεμάλι τζαμπατζής που κάνει τον συγγραφέα για τις δημόσιες σχέσεις ενός μεγάλου εκδοτικού.
Όπως καταλαβαίνετε, σήμερα δεν έχει επιχειρήματα. Μιλάει η διάσημη κ#λοτρυπίδα.
Πλάκα είχε η όλη διαδικασία. Της Κυριακής.
Έβγαινες για καφέ και περνούσες και από ένα εκλογικό-κομματικό κέντρο. Δύο ευρώ ο καφές, δύο ευρώ το δικαίωμα ψηφοφορίας. Δεν το είχα καταλάβει καλά. Νόμιζα πως θα μου έδιναν τα ΠΑΣΟΚια τα δύο ευρώ. Έτσι, για να αποσβέσω τον καφέ.
Δυστυχώς ίσχυε το ανάποδο. Και την κοπάνησα. Αν με πληρώνανε ίσως να έριχνα το χαρτάκι στο Σκανδαλίδη. Επειδή έχει μπάνικο όνομα για αρχηγός κόμματος. Καλό παιδί, να μην έπινε τόσο…
Τελικά, εποχή λιτότητας γαρ, το πονούσα το δίευρω και έφυγα.
Γύρισα σπίτι και περίμενα τα αποτελέσματα. Κάποια στιγμή βλέπω μια ροδέλα πάνω απ’ τη χοντρή του Taxi Girl που έγραφε πως δόθηκε παράταση. Και γαμώ! Πριν βγω για μια μπύρα σκέφτηκα να την ρίξω την φιλανθρωπική.
Κοίταξα τα ρεπορτάζ αλλά για κακή μου τύχη η παράταση ίσχυε μόνο στα μεγάλα κέντρα. Ας το σημειώσουν στο Υπ..Εσωτερικών για μελλοντική εφαρμογή στις εθνικές εκλογές.
Περίμενα και χάζευα όλες αυτές τις ΠΑΣΟΚόφατσες που λυμαίνονται τα δελτία ειδήσεων το τελευταίο δίμηνο. Νισάφι πια. Γνωρίζετε πως παρακολουθώ «ειδήσεις» για τα αθλητικά και τον καιρό. Αν τους είχαν απαγορεύσει δια νόμου να εμφανίζονται στα κανάλια, τα δελτία θα διαρκούσαν το πολύ ένα τέταρτο.
Φάτσα κάρτα και ο old school Κουλούρης. Υποπτεύομαι πως η μαλακία είναι ανέγγιχτη και έχει αντοχή στον χρόνο. Πήγε λέει να ψηφίσει και δεν τον είχαν στις λίστες κόμματος.
Τι άλλο πρέπει να κάνουν βρε κόπανε για να σου πουν πως έχεις αλλάξει διεύθυνση;
Συγχύζομαι επειδή λόγω εκλογών δεν θα δείξει Παρά Πέντε.
Το καλύτερο προέκυψε όταν όλοι αυτοί οι gallopάδες παραδέχθηκαν ότι εξαιτίας του άγνωστου σώματος ψηφοφόρων δεν έχουν επαρκή δεδομένα για πρόβλεψη. Έτσι, για να σκάσουν! Η όλη διαδικασία αποκτούσε ένα ενδιαφέρον προσμονής, ασχέτως πως υποψιαζόσουν για το αποτέλεσμα.
Όπως θα μάθατε βγήκε ο φλώρος.
Συγνώμη δεν τον πάω. Είμαι ενάντια σε όλους εσάς που υποστηρίζετε πως οι ηγετικές αρετές είναι θέμα γονιδίων.
Υπάρχουν κάμποσες δικαιολογίες για κάποιον που διεκδικεί την αρχηγία ενός κόμματος εξουσίας. Συμφέροντα προσωπικά. Συμφέροντα σκοτεινά. Ματαιοδοξία. Πολλά.
Όμως να διεκδικεί την αρχηγία επειδή του το ζήτησε η Αμερικάνα μανούλα;
Εεεε Όχι. Πάει πολύ.
Σαν να το βλέπω μπροστά μου. Στο οικογενειακό Thanksgiving του ’04. Σηκώνεται το Μάργκαρετ από την προεδρική θέση, αφήνει τη γεμιστή γαλοπούλα και απευτθύνεται στον πρωτότοκο:
«George boy. It’s time to run for president.»
Παιδί χωρισμένων γονιών. Τι να κάνει κι αυτός, την άκουσε.
Δε λέω. Είχε κάποιες φρέσκες ιδέες. Ασχέτως που σήμερα πλέον μοιάζουν με μασημένη Κλορέτς. Αν είχε βγει τότε, πιθανόν τα Ζωνιανά να είχαν προσαρτηθεί στην ελληνική Επικράτεια. Όμως δεν μιλούσε καλά την γλώσσα και πήρε τον πούλο.
Κρίμα και είχε αναλάβει πρόεδρος με εντυπωσιακό τρόπο. Είχε εκλεγεί χωρίς αντίπαλο με ποσοστό κοντά στο 98%. Ίσως να είναι το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό εκλογής, πίσω μόνο από αυτό του Ρουμανικού Σοσιαλιστικού κόμματος επί δικτατορίας Τσαουσέσκου! Υποστήριζαν πως πήρε ένα μύριο σταυρούς. Όμως όπως αποδείχθηκε, τότε τους σταυρούς τους ρίχνανε πέντε πέντε.
Αλλά δεν έχει σημασία. Και σήμερα το νούμερο ήταν παραπλήσιο, κατά πάσα πιθανότητα πραγματικό. Δεν αποκλείεται στους «φίλους» να περιλαμβάνονται και μια πληθώρα μετανάστες και άτομα χωρίς δικαίωμα ψήφου. Δεν με βρίσκει αντίθετο, κάθε άλλο. Το λυπηρό είναι πως έγιναν διακρίσεις και αυτοί πήραν περισσότερο από το δίευρω που υπολόγιζα. Και μετά σου λέει ο φασιστάκος : «έρχονται οι ξένοι και μας αρπάζουν τις δουλειές»!
Αυτή τη φορά είχε και αντιπάλους για το ξεκάρφωμα.
Τον Βαγγελάκη τον είχα σε εκτίμηση. Ως γνήσιος ΠΑΟΚτζής χάρηκα όταν ξαλάφρωσε την ομάδα από ωφειλές εκατομμυρίων στο δημόσιο. Άσχετα που έπειτα τα μάζεψαν από εκατοντάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Λεπτομέρειες, τον Βαγγελάκη τον έχω στη καρδιά μου. Έχει ψωνίσει και από το μαγαζί.
Όμως είχε καεί από το καλημέρα. Δεν πας ως άλλος Ιζνογκούντ (is no good) πριν καταλαγιάσουν τα αποτελέσματα και θέτεις θέμα ηγεσίας. Χάνεις σίγουρες ψήφους. Βιάστηκες να προλάβεις θέση. Τόσα χρόνια δεν έμαθες. Το κόμμα έχει άπειρα αποθεματικά σε Βεζίρηδες. Από ηγέτες Χαλίφηδες πάσχει.
Τα μπέρδεψε με την εποχή του Κινέζου. Αμέσως μετά τον χαμό του αείμνηστου (κλαπ κλαπ) που όλως τυχαίως πέθανε στον θρόνο του, το ΠΑΣΟΚ θύμιζε τον Νέο Κόσμο. Όλο πολιτικές ευκαιρίες και οπορτουνιστές παντού. Και καβαντζώθηκαν όλοι τους. Σήμερα, μετά από το πέρασμα όλων αυτών και τη φθορά, το ίδιο κόμμα θυμίζει περισσότερο το Παλαιό Ψυχικό.
Σας έβλεπα να τρέχετε πάνω κάτω δυο μήνες τώρα. Να ξελαρυγγιάζεστε, να στήνετε μηχανισμούς, να ξυπνάτε (αγοράζετε;) συνειδήσεις. Τα μισά να κάνατε όταν έπρεπε, στις κανονικές εκλογές, θα το παίρνατε το ματσάκι. Όμως τότε περιμένατε του Παπανδρέου τα εννιάμερα. Δυστυχώς γι’ εσάς, θα πρέπει να περιμένετε μέχρι τα επόμενα.
Που ήσουν τότε Βαγγελάκη; Που σου βάλανε το Μόγγολο επικεφαλής στο επικρατείας. Και όχι μόνο αυτό. Στράβωσε ποια; Η Σκατουλίδου!
Αυτοί είστε; Αν ναι, καλά να πάθετε. Αν πάλι δεν είστε, που κρυβόσασταν όλο αυτό τον καιρό; Μόνο στα εσωκομματικά πανηγυράκια εμφανίζεστε. Σαν τον Σάντα Κλάους;
Κρίμα, γιατί είχα διαβάσει και το βιβλίο του Ανδρουλάκη πέρυσι. Μιλούσε για την πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό. Φωτογραφίζοντας την Διαμαντοπούλου. Δεν θα με χαλούσε η Μάτζικα Ντε Σπελ. Έτσι για αλλαγή. Όμως αποδείχθηκε μικρή όπως μου καρφώσανε κάτι παλικάρια σύντροφοι. Άσε που θα ήταν το πρώτο –πούλος που θα εξουσίαζε μετά τον Παπαδόπουλος.
Αλλά εδώ είναι Ελλάντα. Ο κλασικός ο μαλάκας ο ψηφοφόρος! Από ένα Καραμανλή σε έναν Παπανδρέου. Με εναλλακτική ποιόν; Έναν Βενιζέλο! Χαρά που θα κάνω αν προκύψει θέμα ηγεσίας στους δεξιούς. Ο μεσσίας θα είναι (φτου) ένας Μητσοτάκης!
Λυπάμαι αν στράβωσε κάποιος με τα σημερινά.
Εν πάσει περιπτώσει, το όλο εγχείρημα απέπνεε ένα δημοκρατικό αέρα.
Φανταστείτε να το επιχειρούσαν οι ΚΚέδες. Πλάκα θα είχε! Δημοκρατικά πάντοτε. Από τη μία η Αλέκα και από την άλλη η Παπαρήγα! Λευκά και καπιταλιστικές μαλακίες κομμένες.
Περιέργως (sic) δεν είχε νεολαίο. Μόνο άσπρα και καμπριολέ κεφάλια κοίταζες. Άντε να είχε κάποια παλικάρια που περιμένουν διορισμό. Ή κάποια άλλα που ο μπαμπάς τους ανάθρεψε να γίνουν πολιτικάντηδες κάποια μέρα.
Άντε και αντί απολογισμού, στις επόμενες χαμένες εκλογές να το δουλέψετε λίγο το SMS, να ανέβουν τα νούμερα μήπως και τονωθεί το ηθικό σας.
Στενάχωρο, γιατί εκτός από μέλη (να δεις από πού το ξεσήκωσε κάποτε ο Σωκράτης στον Γαύρο) και φίλους, υπάρχει αρκετός κόσμος εκεί έξω που έχει εναποθέσει τις ελπίδες του για μη Δεξιά κυβέρνηση, στο αποψινό νικητή.
Και αυτός είναι φτυστός ο Μπάγκς Μπάνυ.
Περαστικά. Σωτηρία δεν φαίνεται να υπάρχει.
Και για την ιστορία, γιατί κανείς δεν είναι τέλειος:
Ως άλλος Φόρεστ Γκαμπ, έτυχε να γνωρίσω και τις τρεις σημερινές πριμαντόνες. Φυσικά και… έκανα κωλοτούμπες! Να εξηγούμαστε.
Και δεν ψηφίζω ΠΑΣΟΚ παρά μόνο περιστασιακά και από υποχρέωση!

Ευτυχώς μόλις πήγε 11 βάλανε την Καρβέλα με αποέλεσμα να κλείσω το κουτί.