Ποίημα του Κάρολου Μπουκόφσκι, 1963Πο8ική απόδοση, μοιάζει κάπως με το αυθεντικό.
...
Μερικοί λένε πως θα πρέπει να κρατάς την προσωπική τύψη από το ποίημα,
Να μένεις αποσπασματικός, υπάρχει κάποιος λόγος γι’ αυτό,
Μα για όνομα του Θεού,
Δώδεκα ποιήματα λείπουν και δεν έχω κρατήσει αντίγραφο.
Επίσης έχεις τους πίνακές μου, τους καλύτερους μου.
Ασφυκτιώ.
Προσπαθείς να με τσακίσεις όπως όλους τους άλλους;
Γιατί δεν μου πήρες τα φράγκα;
Έτσι κάνουν συνήθως στους μεθυσμένους και σε αφασία κρεμανταλάδες.
Την επόμενη φορά, πάρε το αριστερό μου χέρι ή ένα πενηντάρικο.
Όχι όμως και τα ποιήματα μου.
Δεν είμαι ο Σαίξπηρ,
Απλώς κάποια στιγμή δεν θα υπάρχουν άλλα,
Oύτε αποσπάσματα ούτε τίποτα
Πάντα θα υπάρχουν λεφτά, πουτάνες και μεθύστακες.
Μέχρις εσχάτων
Μα, όπως λέει κι ο Θεός σταυροπόδι:
«Βλέπω που έπλασα πολλούς ποιητές, όχι όμως αρκετή ποίηση».
3 σχόλια:
Χαιρετισμούς από το Βορρά.
Αισθαντικό το blog σου.
Κράτα γερά.
Αισθαντικέ μπλόγγερ!
Που πλαλείς;
Η' μοναχά λαλείς;
Αφού χάσαμ το ποδαρικό...
Συγχαρητήρ' για το άλλ'
Δεν θέλω να σε στενχωρήσω
Ο Κάρολος εχ' πεθάν'
Καλημέρα και καλύτερη βδομάδα.
Τσαλίμι, γερός να είσαι, όπου και να είσαι.
Εσένα Φιλαράκ’, τι θες να σου πω;
Και «πλαλείς» και «λαλείς».
Ευχαριστώ αλλά ακόμα δεν σηκώνει συγχαρίκια.
Δεν απάντησα θετικά γιατί την έχω ψωνίσει.
Θα δούμε, ή μάλλον εγώ θα δω και εσείς θα μάθετε!
Όσο για τον Κάρολο, νομίζω ζει ακόμα.
Βαρέθηκε να δέχεται ενοχλητικές επισκέψεις και απλά αποφάσισε να αποσυρθεί στην ιδιωτική του Μπούκαλαντ.
Ήθελα να βάλω και κείμενο αλλά είχα κόσμο στο μαγαζί, επομένως αρκεί το ποίημα.
Για την ώρα.
Δημοσίευση σχολίου