Είσαι ότι διαβάζεις

Τι είναι άσπρο και κρατάει μαστίγιο ;;;
Δεν θα βιαστώ να σας δώσω την απάντηση. Ίσως επειδή όλα είναι σχετικά και οι απόψεις διίστανται. Επίσης δεν θα σας ζητήσω να μπείτε στην διαδικασία κατανάλωσης φαιάς ουσίας καθώς η στάθμη των αποθεμάτων ποικίλει και κάποιοι θα πρέπει να τα εξαντλήσουν.
Αντί εισαγωγής, θα επαναληφθώ και ας παρεξηγηθώ.
Το πετρέλαιο δεν θα απασχολούσε διόλου την καθημερινότητα μας εάν και εφόσον ένας λαμπρός νους κατάφερνε να αξιοποιήσει ενεργειακά το αγαθό που βρίσκεται σε αφθονία, είναι απόλυτα ανακυκλώσιμο και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν έχει επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Την ανθρώπινη βλακεία, για να διατηρήσω το κείμενο σε κάποιο επίπεδο!
Εντάξει, οι Σιχαμένοι μπορεί να μην χάσουν τον ρόλο της υπερδύναμης για άλλη μια φορά, όμως ελάχιστοι θα διαφωνήσουν:
Η Ψωροκώσταινα σίγουρα θα συμπεριλαμβάνεται στους G7!
Σελίδες ολόκληρες μπορούν να συνταχθούν για το επικείμενο επίτευγμα που θα βελτιώσει μια και καλή την ζωή μας, καθώς αναμένεται να υποβαθμίσει κάθε είδους παρενέργειες που οφείλονται στον μαύρο χρυσό.
Φαντασία πρέπει να έχετε, βρείτε μόνοι σας τι θα συμβεί…
Αν και υποβόσκει μια επικριτική διάθεση και μια τάση προς μικροπρέπεια, θα σφίξω τα δόντια μήπως και επιτύχω να διαβαστώ μέχρι την τελευταία σειρά. Πόσο μάλλον, αν σας κολλήσω το μικρόβιο της αμφισβήτησης ή της υποτυπώδους διασταύρωσης των ειδήσεων που διαβάζετε καθημερινά.
Αφού ξεκαθαρίσω πρώτα ότι αδυνατώ να προσδιορίσω τι ακριβώς κουβαλά ο οποιοσδήποτε, ειδικά όταν αγνοώ πλήρως την ύπαρξή του. Αν βολεύει, ας το ανακαλέσετε στην πορεία.
Πρέπει να το είχε η μέρα. Την Πέμπτη έλαβα πολλά και διάφορα μελιδόνια. Μεταξύ δελτίων τύπου, εκ βάθους εξομολογήσεων και ενοχλητικών διαφημιστικών, υπήρχε μία προώθηση (fw:) με τίτλο «Κάτι πρέπει να κάνουμε».
Έκανε μπαμ. Ήταν από εκείνα που κάπου χαμηλά γράφει χαριτωμενιές του στυλ:
«διάβασε το και μεταβίβασε το σε όποιον γνωρίζεις, διαφορετικά… θα πεθάνεις… θα σου πέσουν τα μαλλιά… δεν θα κάνεις σεξ ποτέ…»
Το φαινόμενο γνωστό ανεξαρτήτως περιεχομένου. Ονομάζεται phishing (σαν να γράφουμε «πσάρεμα») και ουσιαστικά ψαρεύει τον χρήστη όσο αφορά τα ενδιαφέροντα ή τις κοινωνικές του ευαισθησίες δίχως να χρειαστεί να του φορτώσει ένα κάρο ερωτήσεις.
Το διαβάζεις… τσιμπάς… το προωθείς…
Τίποτε το μεμπτό, καμία παρανομία. Απλώς, αύριο μεθαύριο ενδέχεται να λάβεις κάμποση σαβούρα με διαφημίσεις προσανατολισμένες στις ευαισθησίες που άφησες να διαφανούν προηγουμένως, από την ηλεκτρονική αλληλογραφία σου.
Η Στ. δεν με συνηθίζει σε παρόμοιες ενέργειες.
Εννοείται πως παραμένω αρκετά μηδενιστής για να μην το συνεχίσω προς τους δικούς μου συνδέσμους. Από περιέργεια, άνοιξα και ασχολήθηκα με το μελιδόνι, περισσότερο για να της την πω όποτε συναντιόμασταν εκ του σύνεγγυς.
Τι ήταν τόσο σημαντικό που ψάρεψε μέχρι και την μονίμως υποψιασμένη Στ ;;;
Μούφα ή μη, την επόμενη μέρα αφιέρωσα μερικές ώρες για να στοιχειοθετήσω τις επερχόμενες κατηγορίες.
Διατηρώντας μια πισινή κατέληξα στην παρακάτω ιστορία:
…
Κεντρική Αμερική, έναν χρόνο πριν.
Πριν με προλάβει ο Μανωλάκης ο Τσάο, θα το συμπεριελάμβανα σε δικούς μου στίχους γιατί από μικρός γουστάρω το ρίμα.
Μανάγκουα, (πρωτεύουσα της) Νικαράγουα.
Σε μια γκαλερί της πόλης διεξαγόταν μια εικαστική έκθεση. Μεταξύ άλλων, ένας δημιουργός από τη γειτονική Κόστα Ρίκα με το όνομα Γκιγιέρμο Βάργκας και ένα ψευδώνυμο ενός προφήτη που μου διέφυγε.
Όπως δήλωσε για το έργο του, αηδιασμένος από την ανθρώπινη αδιαφορία για τα αδέσποτα που λιμοκτονούσαν στα αστικά κέντρα. Βέβαια, σε μια περιοχή που η πείνα δεν θερίζει μονάχα τα ζώα και οι συνθήκες διαβίωσης απέχουν κάμποσο από τα δικά μας δεδομένα, οφείλω να μην παραλείψω.
Σε μια άδεια γωνία έγραψε το σύνθημα (φωτογραφία):
“eres lo qe lees” που σημαίνει «είσαι ότι διαβάζεις»
Φτιάχνοντας ένα ψηφιδωτό από ξηρή σκυλοτροφή (αυτή στην σακούλα).
Μέχρι εδώ καλά Η συνέχεια σοκάρει οπτικά.
Χαρτζηλίκωσε μερικούς πιτσιρικάδες και τους ζήτησε να του φέρουν ένα αδέσποτο σκυλί, όσο πιο άθλιο μπορούσαν να βρουν. Πράγματι, εκείνοι επέστρεψαν με ένα σκελετωμένο, δεν χρειάστηκε να ψάξουν πολύ.
Ο Βάργκας του φόρεσε κολάρο και το έδεσε πρόχειρα με ένα σύρμα.
Το άφησε όπως το βρήκαν στο δρόμο. Μόνο, αβοήθητο και περιθωριοποιημένο σε μια γωνιά.
Αφού του έδωσε το όνομα ενός αγαπημένου του λογοτεχνικού ήρωα και με μουσικό χαλί τον ύμνο των Σαντινίστας*, αποδίδοντας και πολιτική ευθύνη στο όλο σκηνικό εγκατάλειψης, έκθετε το αδέσποτο τρεις ώρες την μέρα, όσο διαρκούσαν οι επισκέψεις του κοινού.
Δίχως φαγητό και νερό.
Δυο – τρεις μέρες πρέπει να κράτησε το σκηνικό. Όπως υποστήριξε ο ίδιος, όταν έκλεινε η έκθεση, ταΐζε και πότιζε ο ίδιος το «έκθεμά» του.
Έπειτα, αφού πέρασε το όποιο μήνυμα σχεδίαζε με την ενέργειά του αυτή, άφησε ελεύθερο το ζωντανό στους δρόμους της Μανάγκουα και κανείς δεν το συνάντησε ποτέ ξανά.
Γνώμη μου πάντα, ο Βάργκας είτε στέκει στα μυαλά είτε όχι παρουσίασε μια πραγματικότητα και τίποτε παραπάνω. Όσο σκληρή και να είναι. Το κοκαλιάρικο αδέσποτο υπήρχε έτσι και αλλιώς. Οι πιθανότητες να επιβιώσει πρέπει να ήταν λιγοστές, αν όχι μηδαμινές. Και πάλι, ο Βάργκας δεν συντέλεσε προς το αναπόφευκτο.
Με τα λίγα που κατάλαβα, επισήμανε μια υποκρισία.
Για το συγκεκριμένο έργο, επιλέχθηκε να συμμετάσχει στην φετινή μπιενάλε της Κεντρικής Αμερικής. Άγνωστο αν θα αποφασίσει να στήσει πάλι κάτι παρόμοιο.
…
Το «έκθεμα» φωτογραφήθηκε και δέχτηκε επισκέψεις.
Πόσοι νοματαίοι να βρέθηκαν εκεί ;;;
Δέκα… εκατό… χίλιοι ;;;
Στατιστικά να το εξετάσουμε, θα περιλαμβάνονταν κάμποσοι φιλόζωοι. Ο σάλος που δημιουργήθηκε, ξεκίνησε πολύ αργότερα από την περίοδο της έκθεσης.
Οι εικόνες με το αφημένο στη μοίρα του σκυλί σόκαραν και έκαναν την εμφάνισή τους παντού. Ισπανόφωνες οργανώσεις τις συνέθεσαν και κυκλοφόρησαν ένα σύντομο βίντεο όπου την εικόνα (όχι πλάνα) διαδέχονται μηνύματα για το ηθικό του ζητήματος.
Έπειτα, έχω μια υποψία πως ξεκίνησε το ράδιο αρβύλα.
Για να καταλήξει σε κάτι που έμοιαζε με το παρακάτω:
…
«Tο 2007 ,ο Guillermo Vargas Habacuc, ένας ξεφτιλισμένος 'καλλιτέχνης' , πήρε ένα αδέσποτο σκυλί, το έδεσε με ένα κοντό σχοινί
στον τοίχο μιας Γκαλερι 'τέχνης' και το άφησε να πεθάνει αργά απο την πείνα και τη δίψα:
Για αρκετές μέρες, ο δημιουργός αυτής της απίστευτης βαρβαρότητας και οι επισκέπτες αυτής της Γκαλερι 'τέχνης' στάθηκαν απαθείς θεατές της αγωνίας του δύστυχου ζώου,μέχρι που τελικά πέθανε από την εξάντληση αφού πρώτα βίωσε μια επίπονη, παράλογη και αδιανόητη δοκιμασία.
Δεν είναι μόνο αυτό: η αξιότιμη Biennale κεντρικής αμερικής πήρε την αισχρή απόφαση , οτι η κτηνωδία που έκανε αυτό το υποκείμενο πρόκειτε για τέχνη , και κάλεσε τον Guillermo Vargas Habacuc να επαναλάβει την κτηνωδία του επισήμως στην Biennale του 2008.»
(από το μελιδόνι)
…
Εκεί που είχε γέλιο ήταν πως από προώθηση σε προώθηση, καθένας προσέθετε και την μαλακία του. Ξεχώρισα τα εξής:

1«Είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ και όντως κάτι πρέπει να γίνει... Το μόνο μου σχόλιο είναι ότι μου ήρθε κατά νου μία παλιά φράση, κάποιου πολύ επώνυμου Γερμανού του παρελθόντος (μη λέμε ονόματα): «Κάτι τέτοιες ώρες όταν ακούω τη λέξη 'κουλτούρα' μου έρχεται να τραβήξω το περίστροφο»...»
2«Υπογράψτε εδω: http://www.petitiononline.com/13031953/petition.html, δε χρειάζεται να πληρώσετε, ούτε να υπογράψετε, αξίζει τον κόπο, να απαιτήσουμε το υποκείμενο αυτό να μην χρίζει καμίας εκτίμησης ούτε να αποκαλείται καλλιτέχνης για τη βάναυση πράξη του, και για την ευχαρίστηση και την απάθεια του με τον πόνο του άλλου.. Είναι πολύ εύκολο, θα αρκέσει μόνο 10 δευτερόλεπτα και είναι αξιόπιστο!»
3«Αν γράψετε το όνομα αυτού του ελεεινού στη μηχανή αναζήτησης Google θα δείτε τις φωτογραφίες του δύστυχου ζώου , και σελίδες web για να δείτε οτι πρόκειται για αληθινό περιστατικό.»
…
Στο ίδιο πνεύμα σοβαρότητας που αντιμετώπισα το όλο σκηνικό…
1«Μην πεις τίποτα. Είσαι ψηλή, ξανθιά, με γαλανά μάτια. Τον παππού σου τον έλεγαν Ρούπερτ και την γιαγιάκα Γκούντρουν! Λάθος; Αυτή η γαμημένη Κατοχή μας άφησε πίσω μόνο τηλεπαρουσιάστριες και τεχνοκριτικούς, όλα τα άλλα χωνεύτηκαν με τον χρόνο!»
2«Μωρή τσεμπέρω! Να υπογράψω για τα δικαιώματα των ζώων κάτι γίνεται. Μη σου πω, μέχρι και για τα δικαιώματα των ανθρώπων μπορεί να αφήσω μια τζίφρα. Τώρα τι μου φταεί ένας τύπος που δεν γνωρίζω και μάλλον δεν θα μάθω ποτέ; Η έλλειψη σεξ ενδεχομένως να δημιουργεί σύγχυση! Δεν είναι περίεργο να μου ζητάς να υπογράψω χωρίς να χρειάζεται να… υπογράψω. Σ’ ευχαριστώ πάντως που δεν με χρεώνεις!»
3«Αν και στο όνομα του ελεεινού μου βγάζει μονίμως τη φάτσα σου, κάτι βρήκα.! Αν επίσης δεν έγραφαν οι περισσότεροι με βάση αυτό το άσχημα διατυπωμένο και δακρύβρεχτο μελιδόνι που κυκλοφόρησες, πιθανόν να μου έπαιρνε λιγότερο χρόνο να ψάξω στην πηγή για να βγάλω άκρη! Ρε δε γαμιέσαι κιόλας, το έχει και το Γιαχού!»
…
Αν δεν μεγάλωνε από αντιγραφή, θα έγραφα περισσότερα.

Συνοπτικά:
Ο Γκιγιέρμο Βάργκας νομίζω είναι μακράν περισσότερο φιλόζωος και ακτιβιστής από ένα μάτσο «κακιασμένες».

Επίσης, ο Βάργκας, όπως και να είναι στην πραγματικότητα έγινε διάσημος παγκοσμίως και μάλιστα γι’ αυτό που επιζητά κάθε δημιουργός. Για το έργο του! Υπό διαφορετικές συνθήκες δεν ξέρω αν θα τα κατάφερνε!

Μην παίρνετε δεδομένη ότι παπαριά σας πλασάρουν, ακόμα και αν προέρχεται από έμπιστο άτομο. Ακόμη και αν αποφασίσετε να ενδιαφερθείτε, δεν είναι κακό να ασχοληθείτε λίγο παραπάνω ψάχνοντας για διαφορετικές πηγές. Όχι τίποτα, για να μην εκτεθείτε στο μέλλον.

Όταν θέλετε να μοιραστείτε κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον, μείνετε στην ουσία της είδησης και αποφύγετε τα προσωπικά σχόλια, τουλάχιστον ενδιάμεσα στην είδηση. Δεν χρειάζεται πολύ να χάσετε το όποιο δίκιο σας.

Προσοχή τι υπογράφετε και πολύ περισσότερο διαβάζετε καλά πριν κολλήσετε από δίπλα το όνομά σας. Οι γενικευμένοι αφορισμοί που συνήθως πάνε πακέτο, μπορεί να μην σας αντιπροσωπεύουν καθόλου!
Κάπου διάβασα πως υπέγραψε ο ίδιος ο Βάργκας!

Μην είστε τόσο απόλυτοι, ειδικά αν δεν έχετε άμεσα σχηματίσει ιδία γνώμη.

Κλείνοντας :
Σας πέρασε από το μυαλό μήπως μια στις τόσες, το όλο σκηνικό είναι μια μπαρούφα που μοναδικό σκοπό έχει να αποτυπώσει τις φιλοζωικές σας ανησυχίες σε μια ηλεκτρονική βάση δεδομένων μέσω phishing;

Όχι πως το πιστεύω, έτσι κουβέντα να γίνεται.
Επίσης, εκτιμώ ανεξαιρέτως εκείνους που αφιερώνουν έστω μισή ώρα για κάποιο «γενικό» καλό. Με την υπερβολή και τον «στρουθοκαμηλισμό» διατηρώ ανοικτούς λογαριασμούς, οπότε συχνά πυκνά τους παίρνει η μπάλα. Ειδικά τους μη ανθρωποκεντρικούς ακτιβιστές.

Δεοντολογία:
Τσου ρε Λάκη!
Οι εικόνες με τον σκύλο είναι πράγματι στενάχωρες, είτε βρισκόταν σε μια γκαλερί είτε σε κάποιο πεζοδρόμιο, όχι μόνο στη Μανάγκουα, οπουδήποτε. Αποφάσισα να μην τις ανεβάσω.
Ξεκινώντας από πιο «λαϊκές διασκεδάσεις» όπως λόγου χάρη το τσίρκο, διαφωνώ με την εκμετάλλευση/κακοποίηση των ζώων. Όχι πως θα πάρω τους δρόμους και τα πλακάτ, αλλά διαφωνώ.

Αναγνωρίζω το «αγαθό» των προθέσεων του Βάργκας, όχι όμως και τον ίδιο. Αν κάποτε αποδειχθεί μεγάλο φρούτο, δεν φέρω καμία ευθύνη.

Ρετρό:
Ο καλός παππούλης ανάκτησε ένα μαγευτικό σκηνικό. Σε μια έκθεση με τα πολλά περίπτερα, είχε στήσει πάγκο και μια φιλοζωική (δεν θυμάμαι παραπάνω). Μέλη, κτηνίατροι και τσεμπέρια. Φυλλάδια και μερικά ζωντανά για εφέ. Είχα μια γνωστή και σταμάτησα για ένα «γειά». Δίπλα ήταν η «αρχηγός» τους. Κάτι γυφτάκια περιφερόντουσαν ασκόπως και μπέρδευαν flyer που μοιραζόντουσαν. Πλησιάζει λοιπόν η «αρχηγός» στη φίλη μου και την διατάζει συνωμοτικά:
«Διώξε τα μαλακισμένα γιατί θα τα γκρεμίσουν όλα!»
Από μπροστά παρθένα και απ’ αλλού περνάν τα τρένα!

Κάποτε, φοιτητής είχα μια γάτα, τον Μανού ή Μανωλάκη. Δεν ήξερα τίποτα, αλλά τον βρήκα με κλειστά τα μάτια και τον μεγάλωσα. Ήταν αρσενικός και καθώς ωρίμαζε γινόταν επιθετικός. Βρήκα κάποιον «που ήξερε». Το πρώτο πράγμα που με συμβούλεψε ήταν να το ευνουχίσω μετά τον πρώτο χρόνο!
«Έτσι είναι το σωστό» συμπλήρωσε!
Επίσης, προαιρετικά πρότεινε να του βγάλω τα νύχια επειδή θα μου «χαλούσε τα έπιπλα» και να του κόψουν την ουρά για να μην «δυσκολεύεται να περπατά»!
Που να ήθελα να τον εκδικηθώ κιόλας…
Έτυχε λόγω φανταρικού να του αλλάξω περιβάλλον και άφησε την αυλή για το διαμέρισμα των δικών μου. Δεν άντεξε το ζωντανό (και) λόγω κλεισούρας και πηδώντας θεαματικά από τον πρώτο όροφο την κοπάνησε.
Μπορεί να με στεναχώρησε, αλλά καλά έπραξε…
Κάποια στιγμή θα πέσει αφιέρωμα!

Συμπέρασμα:
Αγαπητή Στ!
Με ξέρεις από γεννησιμιού μου. Μπορείς να μου στέλνεις ότι τραβάει η ψυχή σου. Αρκεί να είναι δικό σου. Φιλενάδες, χρήματα επίσης δεκτά.
Μονάχα, σε παρακαλώ.
Μην επαναλάβεις τέτοιες πίπες όπως αυτή με τον τίτλο «sos κάτι πρέπει να κάνουμε!» γιατί μπορεί να μου ξεφύγει κανένα άκυρο και μετά να τρέχω να τα μπαλώσω.
Εντάξει, ήσουν ανυποψίαστη και τη γλύτωσες. Τώρα όμως ξέρεις!
Ο ξάδερφος Ποθ!