Αντί της περί καζίνο αυταπάτης (μέρος πρώτο)

Διακοπή ρεύματος. Βαθύ σκοτάδι. Ανάβω το πρώτο κεράκι γενεθλίων που βρήκα μπροστά μου. Ακριβώς δίπλα ένα άρθρο από τα Αιολικά Νέα που προνόησα να εκτυπώσω νωρίτερα, όταν είχαμε ρεύμα. Αφορούσε την σκέψη-πρόταση της Ένωσης Ξενοδόχων για τη λειτουργία καζίνο στην Λέσβο. Πράγματι ήταν τόσο βαθιά φιλοσοφημένη που ένιωσα πως διάβαζα το Cogito μεθυσμένος. Μια τόσο βαθιά γεμάτη έννοιες ιδέα που σε βασανίζει αδίστακτα μέχρι να ξενερώσεις το επόμενο πρωινό και την επανεξετάσεις από διαφορετικό πρίσμα. Ήταν η πρώτη φορά που ένα υπό εξέλιξη έγκλημα πραγματοποιείται χωρίς το υποτυπώδες πρόσχημα. Και φάτσα κάρτα η φωτογραφία του θύτη. Αν διαβάσετε εδώ το άρθρο, ενδεχομένως κάποιοι να συμφωνήσετε πως ο τρισμέγιστος εμπνευστής του θα έπρεπε να αφήσει τον τουρισμό, να ασχοληθεί με την πυρηνική φυσική και ποιος ξέρει... σύντομα θα καταφέρει να λύσει το παγκόσμιο ενεργειακό πρόβλημα για τουλάχιστο μια ντουζίνα αιώνες ακόμα.. Ίσως επειδή είμαι πεπεισμένος πως η δύναμη της ηλιθιότητας θα πρέπει άμεσα να αξιοποιηθεί και να ενταχθεί στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Τέλος πάντων, το παραπάνω αποτελεί μονάχα την αίσθηση που αποκόμισα από το άρθρο. Ουδέποτε σκέφτηκα να εξαπολύσω μια προσωπική επίθεση στον εμπνευστή μιας τόσο ανήθικης πρότασης. Δεσμεύομαι να επανέλθω σύντομα. Αυτή τη φορά με στοιχεία και επιχειρήματα. Έως ότου αντλήσω το απαραίτητο σθένος και υπομονή για ένα τόσο γιγαντιαίο εγχείρημα θα περιοριστώ σε μία αντι-πρόταση.Αν η συμμορία των καζίνο οραματίζεται πως ένας ναός του τζόγου θα προκαλέσει αύξηση του αριθμού των τουριστών, παράταση της τουριστικής περιόδου και προβολή του νησιού παγκοσμίως, τότε κύριοι και κυρίες, πιθανόν να διαθέτω μια απλούστερη λύση. Στο επόμενο.