Όποιος προλάβει

Το παρόν blog έχει περιορισμένη διάρκεια. Σε σύντομο χρονικό διάστημα πρόκειται να αποδημήσω σε τόπο ξερό και εξωτικό, τον οποίο μια χούφτα πεζοί γραφειοκράτες ονόμασαν Νησιά του Πάσχα. Η μεταφορά πιθανολογείται να πραγματοποιηθεί Χριστούγεννα και ενδεχομένως να είναι μόνιμη. Την παρούσα χρονική περίοδο η μκρή ταπεινή καλύβα που προορίζεται για το νέο μου σπίτι βρίσκεται υπό κατασκευή (under construction ή "στα μπετά" αν προτιμάτε) όμως επικρατεί η αισιόδοξη σκέψη πως τα σταλμένα υλικά από την ηπειρωτική Χιλή δεν θα αργήσουν να καταφθασουν με κανό σε περισσότερο από ένα εξάμηνο δεδομένης της καλοκαιρίας που επικρατεί. Εκεί, κατόπιν ενδελεχούς έρευνας αγοράς, θα ιδρυθεί το πρώτο σουβλατζίδικο στο νησί υπό το όνομα "Ψησταριά ο θείος Αύγουστος", στο πλαίσιο υλοποίησης του κοινωτικού προγράμματος "Επενδύσεις εκτός Ε.Ε.". Εως τότε παραμένω ένας μικρός σεσημασμένος βιβλιοπώλης στο κέντρο μιας βλαχοτρέντυ επαρχιακής πόλης δίχως ανεμόμυλους, πολεμόντας δαίμονες και την μίζερη καθημερινότητα. Μέχρι να έρθει εκείνη η στιγμή, που κεντράρωντας το Google στο μέσο του πουθενά και προσσεγίζοντας την επιφάνεια, θα αντικρύσετε ένα μικροσκοπικό νησί με το τεράστιο αεροδρόμιο. Και τότε, εκεί, τρια τετράγωνα βορειότερα και λίγο δεξιά με δυσκολία θα διαπιστώσετε τον καπνό από τα πράσινα βολιβιανά κρεμμύδια. Θα είμαι εγώ, ετοιμάζοντας την παραγγελία για το φύλαρχο (δυο διπλές με απ'όλα). Καλώς ήρθατε και αέρα στα πανιά... μας.