Καρουζέλλης

“You can’t teach an old gas man new tricks”
Όταν έφτασαν οι κακοί ιμπεριαλιστές στο Κανταχάρ, προσπάθησαν να εκπολιτίσουν τους άγριους βουνίσιους Αφγανούς. Άντε τώρα να μάθεις εγγλέζικα φλωροπαίχνιδα στον τσοπάνο με την τρίχα την τραγίσια τη γυαλιστερή.
Τι τένις, τι rugby, τι κρίκετ, τι ποδόσφαιρο… τίποτα.
Λίγο πριν απογοητευτούν και φύγουν για άλλους τριτοκοσμικούς τόπους, τα παιδάκια της αυτοκρατορίας είπαν να ξεδώσουν στο σπορ της ελίτ.
Πήραν από τους ντόπιους άλογα, χωρίστηκαν σε δυο ομάδες, έστησαν δυο τέρματα και έβγαλαν τα μπαστούνια.
Ο Σερ Πρόκτορ πέταξε στη σέντρα ένα μπαλάκι που φυλούσε ευλαβικά… κάπου, τα καθαρόαιμα αφήνιασαν καθώς οι αναβάτες άρχισαν να το κυνηγούν μανιασμένα σε όλο το μήκος και πλάτος του οροπεδίου.
Μόλις αντιλήφθηκαν την κλοπή των ζωντανών, οι αξύριστοι έσπευσαν στα καλόπαιδα να τα ζητήσουν πίσω. Έγινε τσαμπουκάς μεγάλος και πρέπει να μάτωσαν μύτες (χωρίς τον λαιμό).
Για να σώσει το τομάρι του, ο Σερ Πρόκτορ εξήγησε πως το παιχνίδι λέγεται πόλο και τους το έμαθε κάποιος… Μάρκο Πόλο. Τότε οι τσοπάνηδες κοίταξαν τα τεφτέρια τους και διαπίστωσαν πως ο Μάρκο είχε αποκτήσει Αφγανικό διαβατήριο χρόνια πριν. Κατέληξαν πως όταν οι πρόγονοί τους έπαιζαν αυτό το πόλο, οι ασπρουλιάρηδες ζούσαν στα δέντρα και έτρωγαν βαλανίδια.
Τους αρκούσε για να χαρίσουν τη ζωή στον κλαψιάρη Σερ Πρόκτορ, που μάζεψε το μπαλάκι… κάπου και εξαφανίστηκε με τα μπαστούνια.
«Αφού έμαθαν τα άλογα πόλο, γιατί όχι και εμείς;» σκέφτηκαν.
«Χωρίς το μπαλάκι πως;» προβληματίστηκαν.
«Τη προβατίνα!» αναφώνησαν και συμβιβάστηκαν.
Και έτσι έγινε. Έκτοτε οι τραγοτρίχιδες σημείωναν το σκορ κάθε φορά που η προβατίνα περνούσε ολόκληρη τη γραμμή.
Με τα χρόνια το άθλημα εξελίχτηκε. Όταν η τιμή της προβατίνας ακρίβυνε, την αντικατέστησαν με κατσικάκι.
Συντηρητικοί και προοδευτικοί διαφώνησαν και η νομαδική φυλή διασπάστηκε. Σε προβατοπολίστες και κατσικοπολίστες. Οι αντιρρήσεις μετατράπηκαν σε μίσος και ξέσπασε εμφύλιος.
Κάποια στιγμή κάποιοι κέρδισαν και κάποιοι έχασαν.
Οι νικητές πολίστες εισέβαλαν στο Κανταχάρ και το κατέλαβαν από τους ηττημένους πολίστες. Η ανάγκη για μια νέα εθνική ομοψυχία ήταν επιτακτική. Πως θα έφταναν σε οριστική εκεχειρία οι δύο πλευρές; Με κατσικάκι ή με προβατάκι; Προς τι ο αλληλοσπαραγμός;
«Μην απελπίζεστε αδέρφια. Αφού ότι και να ρίξουμε στη σέντρα, θα το ξεσκίσουμε στο τέλος. Γιατί να μην παίξουμε με τον κυβερνήτη:::»
Ακούστηκε μια φωνή από το πλήθος που με ακαριαία αντανακλαστικά επευφήμησε τον εμπνευστή της. Θεσπίστηκε ο τρίτος πόλος.
Ο (πρώην) κυβερνήτης του Κανταχάρ μια ζωή παρακαλούσε να ζήσει το παιχνίδι μέσα στο γήπεδο και όχι από τις κερκίδες. Το όνειρό του πραγματοποιήθηκε κατά το ένα δεύτερο. Μιας και από την καρωτίδα και κάτω ήταν μέσα, ενώ από τη καρωτίδα και πάνω περίμενε αλλαγή.
Προς στιγμή υπήρξε σύγχυση. Το άθλημα έδειχνε να διαφοροποιείται για ακόμη μια φορά. Αναζητούσαν ένα νέο όνομα για ν’ αντικαταστήσουν τα αποσχιστικά παλαιά. Το αδόκιμο «Κυβερνοκανταχαροπόλο» ζάλιζε και δεν μπορούσε σε καμία περίπτωση να υπερκαλύψει το «κατσικοπόλο» ή το «προβατοπόλο».
Η λύση ήρθε πάλι από τους θεατές που απεγνωσμένα περίμεναν τον αγώνα να ξεκινήσει και το κοράκι να σφυρίξει.
«Πες το Καρουζέλ’ να τελειώνουμε»
Όλοι συμφώνησαν πως επρόκειτο για μια στρατηγικής σημασίας πρωτοβουλία στην επαναπροσέγγιση με τον Δυτικό Πολιτισμό.
Το κοράκι πέταξε ακριβοδίκαια το κουφάρι στο κέντρο της ορεινής αλάνας και το παιχνίδι ξεκίνησε επιτέλους.
Δεν έχει σημασία ποιος κέρδισε, οι ομάδες ήταν μικτές.
Το Καρουζέλ’ ήταν αγώνας επίδειξης.
…
Αυτά για την ώρα.
Γιατί διαφορετικά αν είχα ασχοληθεί απόψε με τον Καρουζέλλη,
θα στεναχωρούσα κάποιους άλλους τσοπάνηδες.
Και δεν ταιριάζει με το κλίμα.
Που να στήνανε παγοδρόμιο οι αυθεντικοί «gas men».
Θα αναστέναζε η Ανταρκτική!
Το ξανάπαμε.
Δεν θα σας πηδήξω εγώ τις γιορτές.
Από αλλού θα το βρείτε καημένοι περαστικοί!