Ξεκούρδιστο Πορτοκάλι

(Ανοικτή επιστολή σ’ έναν τηλεκαταδότη)

...
Πολύτιμε ρουφιάνε, αναντικατάστατε συνεργάτη,
σου γράφω πάλι από ανάγκη.
Γνωρίζω πολύ καλά πως όταν επιστρέψεις στην βάση σου, θα διαβάσεις αυτές τις λιγοστές γραμμές. Τότε θα καταλάβεις πως μία και μόνο φράση σου αρμόζει:
Εύγε λαμπρέ μου νέε!
Ειλικρινά δεν περίμενα τέτοια ραγδαία βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών σου. Συνεχίζεις να με εκπλήσσεις ευχάριστα ρουφιανιά στη ρουφιανιά. Ακόμη και όταν χρειάστηκε να βρεθείς εκτός τειχών με αναρρωτική άδεια, έδειξες άλλη μια φορά πως ζεις για να δουλεύεις.
Σου παραθέτω την αμέριστη ευγνωμοσύνη μου προς το πρόσωπό σου. Έχεις γεννηθεί γι’ αυτή τη δουλειά. Είναι μάλλον θέμα γονιδίων!
Πολύ ορθά έπραξες και δεν δίστασες να μ’ ενημερώσεις απ’ ευθείας για το γνωστό καυτό ζήτημα. Κρίμα, διότι μόλις είχα δειλά εξέλθει από το ουτοπικό καβούκι στο οποίο επιμελώς κρύβομαι για την αποφυγή δυσάρεστων καταστάσεων.
Δεν διστάζω να σου εκμυστηρευτώ πως ο μέσος γεροντάκος δεν μπορεί παρά να λυγίσει από το βάρος τέτοιων συγκλονιστικών αποκαλύψεων. Έτσι και εγώ. Σκέφτομαι να αυτοκτονήσω. Επειδή οι τιμές των φαρμάκων εκτοξεύτηκαν, αναζήτησα εναλλακτικές λύσεις. Και δεν άργησα να τις εντοπίσω.
Θα γίνω αυτόχειρας με αναβράζουσες βιταμίνες C!
Μην το εκλάβεις ως δέσμευση. Περισσότερο δες το ως απειλή.
Μια γαβάθα κρύο νερό είναι αρκετή. Μια ντουζίνα φιαλίδια πρέπει να επαρκεί.
Φσσσσττ….
Οι πορτοκαλί ταμπλέτες θα διαλύονται στο υδρογόνο δύο οξυγόνο. Κουνώντας τη γαβάθα για ανακάτεμα, μικρές φυσαλίδες σκορπούν στον χώρο.
Φσσσσττ….
Η διαδικασία συνεχίζεται. Το μείγμα είναι σχεδόν έτοιμο. Θα το βάλω σε μία γιγάντια κανάτα. Στολισμένη με πολύχρωμες ομπρέλες και ένα καλαμάκι-γεώτρηση. Θα βγω στο μπαλκόνι και θα χαζεύω αγέρωχος την μποφοριασμένη θάλασσα. Σαν αναρχοαυτόνομο γκομενάκι στο παρασόλι.
Και θα ρουφάω τζούρες. Γουλιά και προδοσία!
Φσσσσττ….
Δεν θα φταις εσύ πιστέ μου ρουφιάνε. Έκανες το καθήκον σου ως όφειλες. Πολλές επιλογές είναι καθαρά εκπρόθεσμες και συγκυριακές.
Φσσσσττ….
Την ώρα που θα φτάνεις σε αυτές εδώ τις γραμμές θα έχω κατεβάσει τρία γαλόνια βιταμίνη C. Θα τα βλέπω όλα πορτοκαλί. Και θα ακούω φωνές από ψηλά!
Όχι τόσο ψηλά όσο φαντάζεσαι. Πιο χαμηλά. Από τον βράχο.
«Αυτός είναι τελικά ο Παράδεισος;», θα αναρωτιέμαι ανοικτά
«Μπα… υπερβιταμίνωση», θα σχολιάζει μια κακιασμένη φωνή.
...
Δεν πειράζει προικισμένο μου ξεφτέρι. Μην έχεις τύψεις.
Είσαι τυχερός πως έχει φτάσει 7 ευρώπουλα το φιαλίδιο. Ακόμη και στις πιο απεγνωσμένες σκέψεις σήμερα, πρέπει να διαθέτεις ανάλογο budget!
Είμαι πανέτοιμος για ομοιοπαθητική μέθοδο θεραπείας.
Έχω διαπιστώσει πως κάποιος απεγνωσμένος ενδέχεται να ξεπέσει, απλά παρακολουθώντας τα ευρωπαϊκά παιχνίδια της ΑΕΚ.
Αλλά, ας μην πιάσω τέτοιο πάτο! Δεν αξίζει.
Πιθανό να υπάρχει ταύτιση συμφερόντων, όμως θα τη βρω τη λύση.
Εσύ συνέχισε ανενόχλητος το έργο σου!