Αυτό που ακολουθεί είναι η περιγραφή μια ομάδας στο facebook με τίτλο:Δες ποιός βλέπει eurovision
Παραγγελιά για τη μάνα του καύσωνα!
...
Μάθατε ποιος άρρωστος νους κατασκοπεύει το προφίλ σας.
Εντοπίσατε ποιανού τα μάτια κρυφοκοιτάζουν τις επτασφράγιστες φωτογραφίες σας.
Φίλος ή άγνωστος, μικρή σημασία έχει.
Οι εξελιγμένες γραμμές κώδικα ξετρυπώνουν τα πάντα σήμερα.
Μάλιστα, άλλη μια νέα μέθοδος σας ενημερώνει ποιος ακριβώς κοιτάζει το βρακί σας ενώ βρίσκεστε σε πλήρη άγνοια.
Βέβαια, προστασία των δεδομένων δεν υφίσταται, αλλά τουλάχιστο λαμβάνετε γνώση που μπορείτε να διαχειριστείτε εκ των υστέρων.
Καθώς η τεχνολογία προοδεύει, σύντομα θα ξέρετε εάν οι επίδοξοι ηδονοβλεψίες έχουν κάνει κακάκια αποβραδίς ή ακόμα και το τι γευμάτισαν πριν από αυτά.
Μέχρι τότε, σας δίνεται προνομιακά η ευκαιρία να ανακαλύψετε ποιος πραγματικά βλέπει το διαγωνισμό Eurovision κάθε χρόνο.
Όμως μην εγκαταλείψετε ακόμα…
Δεν πρόκειται για άλλη μια ομάδα όπου δηλώνετε αν σας αρέσει ο διαγωνισμός ή όχι.
Εάν δίνετε μεγάλη σημασία στο θεσμό ή όχι, είναι αποκλειστικά δικό σας θέμα.Αυτή η ομάδα είναι πολυσυλλεκτική και πολύ πίσω της κρύβονται οι απολυμένοι του τμήματος Eurovison της ΕΡΤ διαχρονικά. Εκείνοι που εργάζονταν νυχθημερόν επί μέρες ώστε η ετήσια εθνική προσπάθεια να αποφέρει καρπούς και διακρίσεις.
Οτιδήποτε εκτός της πρωτιάς και το ρίγος ατόφιας ελληνικής υπερηφάνειας, γι’ αυτούς θεωρείται αποτυχία. Ως αποτέλεσμα απώλειας της κορυφής, αρκετοί εκδιώχτηκαν ντροπιασμένοι και σήμερα απασχολούνται σε μια κανονική θέση εργασίας.
Μερικοί, πικραμένοι από τα πρώην αφεντικά τους (Υπουργεία Εξωτερικών, Πολιτισμού, Τουρισμού, Ανάπτυξης, Τύπου, Παιδείας και πάσης μ…), μου αποκάλυψαν μια άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία.
Εμφανώς αδύναμος να διαχειριστώ ένα τόσο σημαντικό μυστικό και υπό τον φόβο να με καθαρίσουν οι μοχθηροί ασασίνοι του συστήματος, κατέληξα ότι είναι προτιμότερο να μοιραστείς τη γνώση παρά να προσπαθήσεις να τη φυλάξεις.
Ναι λοιπόν. Ευελπιστώ να σώσω το τομάρι μου. Και αν δεν τα καταφέρω, τουλάχιστο να φύγω με καλή παρέα.
Επί σειρά ετών, η Μαρία Χουάνα Λαβό, μια Ανδαλουσιανή μάγισσα της αριθμολογίας στις κακόφημες συνοικίες της Σεβίλλης προέβλεπε αλάνθαστη το μέλλον προσθέτοντας και πολλαπλασιάζοντας.
Κάποτε, όταν έγινε αντιληπτή από τους αντίστοιχους Ισπανούς μεροκαματιάρηδες αξιωματούχους, τη φορτώσανε σε ένα τρένο και την πήρανε στα υπουργεία της Μαδρίτης. Της ανατέθηκε να αναλύει τις δημοσκοπήσεις, όμως αυτή τους απογοήτευσε. Μαθημένη στο να λέει το μέλλον όπως το αντιλαμβάνεται, μόνιμα έδινε προβάδισμα στην αξιωματική αντιπολίτευση. Πικραμένοι από την προφητεία της γριάς, η κυβερνητική νομενκλατούρα το έριξε στη πλάκα.
Έτσι την ξαπόστειλαν σ’ ένα γραφειάκι της Τίβι Εσπάνια (TVE αντίστοιχη ΕΡΤ) και την καταδίκασαν να ακούει τα τραγούδια της Eurovision. Κάτι σαν τη Δάφνη, με τη διαφορά πως δε την πλήρωναν πεσέτα τσακιστή (πριν το ευρώ η αναδρομή).
Η Μαρία Χουάνα ήξερε πώς να διασκεδάσει στον εγκλεισμό της. Έβγαλε χαρτί και μολύβι, έκανε υπολογισμούς και προέβλεψε τον τελικό νικητή.
Όλοι γέλασαν όταν άκουσαν ένα «Λετονία», οι μισοί δεν ήξεραν καν κατά που πέφτει. Όμως μερικούς μήνες αργότερα, οι χαρτογιακάδες πάγωσαν τη νύχτα του τελικού.
Νικήτρια ήταν όντως η Λετονία. Η Μαρί Χουάνα διορίστηκε άμεσα σύμβουλος στον ισπανικό ΟΠΑΠ ενώ παράλληλα διατήρησε το γραφειάκι της στην TVE, έμμισθη αυτή τη φορά.
Ποτέ δεν έχασε νικητή. Άκουγε επί μέρες την ανιαρή γυφτοπόπ για να σημειώσει στο τέλος το όνομα μιας χώρας. Αυτό το όνομα ήταν που κέρδιζε.
Όταν κάποτε απώλεσε κάθε ενδιαφέρον για το θεσμό, σκαρφίστηκε ένα μαθηματικό τύπο για να περνάει το υπόλοιπο του χρόνου της.
Τον μαγικό αλγόριθμο της Eurovision!
Είχε ακούσει πως σε τριτοκοσμικές χώρες που εξακολουθούν να ψάχνουν διεθνή ταυτότητα και επιζητούν καταξίωση μέσα από πανηγύρια της πλάκας, υπάρχει πολύς κόσμος που καταπιάνεται με π@π…
Αφού ταξίδεψε σε όλη την Ανατολική Ευρώπη ξεκινώντας από τα Βαλκάνια μελετώντας εκ του σύνεγγυς ξένα ήθη και έθιμα, τελειοποίησε τον μαθηματικό τύπο της.
Παρακολουθώντας τη νεολαία στα καφέ και τις βαθυστόχαστες αναλύσεις της μεσημεριανής ζώνης, είχε πειστεί για το ποιος ακριβώς παρακολουθεί πραγματικά eurovision.
Σιγά την ανακάλυψη, θα πείτε και μάλλον το δίκιο είναι με το μέρος σας.
Όμως η Μαρία Χουάνα κοιτούσε πολύ μακρύτερα.
Με τον μαγικό αλγόριθμο πέτυχε να αγγίξει το ζενίθ της πρόβλεψης. Την αλήθεια. Παρατηρούσε ορκισμένους εχθρούς του διαγωνισμού να τον υποβαθμίζουν καθημερινά ενώ ήξερε πως κατά βάθος θα κολλήσουν μπρος στην οθόνη τη βραδιά του τελικού. Ενώ παράλληλα έριχνε ματιές σε κάποιους άλλους που δήθεν μιλούσαν δίχως παύση για νότες και φωνές μήπως και αποκτήσουν υπόσταση στη παρέα τους. Εκείνοι ήταν γραφτό και μαθηματικά τεκμηριωμένο πως δεν θα τον έβλεπαν ποτέ.
Η γριά από τη Σεβίλλη σκόπευε να μοιραστεί το εύρημά της με τους σύγχρονους κοινωνιολόγους ως ένα πρότυπο ορό της αλήθειας, υπαραρκετό για οποιαδήποτε χρήση πέραν ενός ηλίθιου διαγωνισμού.
Αλλά η φήμη της είχε γιγαντωθεί. Κάπου μεταξύ Κισινάου και Οδησσού, η Μαρία Χουάνα απήχθη από Καγκεμπίτες πράκτορες και μεταφέρθηκε στο Κρεμλίνο.
Κρατικοί αξιωματούχοι και παρακρατικοί μεγιστάνες ζητούσαν επίμονα να μάθουν τι χρειαζόταν η μαμά Ρωσία για να κατακτήσει (επιτέλους) την κορυφή.Χιλιάδες, αμέτρητα τραγούδια με τη χαρακτηριστική κλαψομ… προφορά βομβάρδιζαν την δύσμοιρη γυναίκα. Εκείνη αντιστεκόταν σθεναρά. Στο τέλος κάθε βασανιστηρίου, έσφιγγε τα δόντια φωνάζοντας «Τσίκιτσίκι». Τότε μάλλον κατάλαβε την εθνικοπατριωτική σημασία του θεσμού.
Μόλις οι αδίστακτοι ταγματασφαλίτες του κόκκινου στρατού απείλησαν ότι θα επαναλάμβαναν τη διαδικασία, η γριά λύγισε. Για να κερδίσει το έλεος και κατ’ επέκταση την ελευθερία της, ομολόγησε με τρέμουλο πως οι Ρώσοι χρειάζονταν έναν βιολιστή, έναν χορευτή με πατίνια και ένα μαϊντανό.
Ικανοποιημένοι από την έκβαση του διαγωνισμού, οι απαγωγείς δέχτηκαν να ανταλλάξουν την Μαρία Χουάνα κατά τη διάρκεια του τελικού πέρσι στο Ελσίνκι.
Όμως καταπονημένη από τις κακουχίες η ιέρια της αριθμολογίας δεν έμελε να επιστρέψει ποτέ στα πάτρια εδάφη. Απεβίωσε στα περίχωρα του Ελσίνκι.
Πριν το μοιραίο ταξίδι, είχε καταφέρει να κρύψει τον περιβόητο τύπο μέσα στη κιθάρα που κρατούσε η Ισπανική συμμετοχή του «Τσικιτσίκι». Ο περίεργος τύπος δεν πήρε χαμπάρι τίποτα.
Έτσι, μια γνωστή κυρία ελληνικής καταγωγής που λυμαίνεται τα στούντιο παραγωγής κάθε διαγωνισμού από τότε σχεδόν που απολύθηκε, πλησίασε τον Ισπανό καλλιτέχνη. Ζήτησε να κρατήσει τη κιθάρα ως σουβενίρ. Εκμυστηρεύτηκε πως εκπροσωπεί το υπουργείο πολιτισμού και μαζεύει αντικείμενα.
Από εδώ και πέρα δεν ξέρω αν πρέπει να μοιραστώ περισσότερα. Αλλά αφού φτάσαμε έχετε κάθε δικαίωμα να μάθετε την πάσα αλήθεια. Με τη βοήθεια της εκκλησίας και των ελληνορθόδοξων μοναχών, τρέχει ένα μυστικό πρόγραμμα (κωδική ονομασία S.A.G.A.P.O.) για την ανέγερση ενός μουσείου αθανάτων της Eurovision, δίπλα στα καμένα της Αρχαίας Ολυμπίας.
Μιας και οι εκάστοτε νικητές βουλιάζουν αφανείς μέχρι τους επόμενους, οι ιθύνοντες αποφάσισαν να καταπολεμήσουν την ανωνυμία αυτή στήνοντας το μουσείο σε μια χώρα όπου ο διαγωνισμός λατρεύεται κανονικότατα.
Πράγματι, η δαφνοστεφανωμένη πράκτορας του ελληνικού δημοσίου ετοιμαζόταν να επιστρέψει στη βάση της. Αλλά η πτήση της είχε καθυστέρηση, μη ρωτάτε με ποια εταιρία ταξίδευε. Σκαλίζοντας το απολειφάδι κιθάρας, ανακάλυψε το πολυπόθητο χαρτάκι της αλήθειας, σκούπισε τα χείλη της από τα ενοχλητικά ψίχουλα της φινλανδικής ζαμπονοτυρόπιτας και το πέταξε στα σκουπίδια.
Μια ρεπορτερ σκανδαλοθηρικής εκπομπής που την ακολουθούσε διακριτικά, ψαχούλεψε τον κάδο και αφού εντόπισε το λαδωμένο σκονάκι, το κουβάλησε πίσω στην πατρίδα.
Από το ΕΛ Βενιζέλος επιβιβάστηκε σε ταξί και άθελα της το έδωσε κολλημένο με ένα εικοσάρικο στον οδηγό. Εκείνος παρατήρησε τον τύπο καθώς σχολούσε από την βάρδια. Καθότι αδιόριστος μαθηματικός, συνδύασε τον αλγόριθμο με τη φράση «My number one” που το συνόδευε και επιτέλους διαπίστωσε τη σημασία του.
Πως έφτασε ο τύπος στα χέρια μου είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία.
Άλλη φορά ή άλλη ομάδα.
Το συμπέρασμα είναι πως τώρα γνωρίζετε.
Ό,τι και να σημαίνει αυτό.
Κουβεντιάζοντας πρόσφατα με την Όλγα, καταλήξαμε πως έχετε δικαίωμα στη γνώση κλπ, κλπ...
Η στιγμή που ο περιβόητος τύπος θα ανακοινωθεί στην ανθρωπότητα πλησιάζει. Να είστε περήφανοι που άθελά σας συμμετέχετε στο κομβικό σημείο της παγκόσμιας ιστορίας, μεγαλύτερο και από την επινόηση της ίδιας της Eurovision.
Απ’ όσα καταλαβαίνετε, δε χρειάζεται να προσκαλέσετε τους φίλους σας σε αυτή την ομάδα. Θα έρθουν από μόνοι τους, αργά ή γρήγορα.
Επίσης δεν είναι απαραίτητο να συμπληρωθούν εκατό χιλιάδες μέλη για να αποκαλυφθεί ο μαγικός αλγόριθμος της Eurovision.
Να είστε σίγουροι πως μόλις η φετινή υποψηφιότητα ακούγεται πάνω από δέκα φορές την ώρα, ως διά μαγείας πάντα, ο πολυπόθητος μαθηματικός τύπος θα ανέβει από μόνος του στην επιφάνεια.
Σαν τον εκάστοτε φελλό που την αντιπροσωπεύει…
Αφιερωμένο σε όλους εσάς που φτάσατε μέχρι αυτή τη γραμμή.
