Ένα τραγούδι κόλλησε απόψε. Ήταν τόσο δυνατό κι ας το άκουγα πρώτη φορά. Έπαιξε και δεύτερη μέχρι που χάθηκε ο λογαριασμός. Και κάπου εκεί αποφάσισα να το μοιραστώ μαζί σας. Όχι πως δεν θα το βρείτε κάπου αλλού, για να πάρετε μια ιδέα περισσότερο.
Ή έστω, να διαβάσετε που μου άφησε.
Φυσικά δε γνωρίζω ισπανικά, λιγκάκι μόνο. Όμως μιας και πλησιάζει η ώρα που θα πηδάω κι εγώ μάντρες και θα τρυπώνω λαθραία σε βαπόρια για τα Νησιά του Πάσχα, είπα να τα φρεσκάρω μια στάλα!
Ελάχιστα άλλαξα, πάνω κάτω αυτό πρέπει να είναι. Αν κάποιος διαπιστώσει μια ομοιότητα στη γλώσσα, δεν είναι μεταφορά στην ποθική, αλλά η κύρια αιτία που ασχολήθηκα παραπάνω!
Οι στίχοι του διηγούνται την περιπέτεια ενός μετανάστη που ξεκινά για να περάσει παράνομα στις ΗΠΑ και γράφτηκαν με τρόπο όχι στενάχωρο αλλά παλικαρίσιο. Γί' αυτό αν εμφανίζεται και κανένα μπινελίκι, δε χάλασε ο κόσμος.
Pal Norte από Calle 13 και συμμετοχή από Orishas
(μοιρολόι):
Ένα ζευγάρι πόδια που αναπνέουν
Δηλητήριο από φίδια
Προς τη φορά του ανέμου
Προχωρώ και βγάζω νερό καυτό
(εκφωνητής):
Η μέρα ξεκίνησε μ’ ενθουσιασμό και χαρά
(διάλογος)
- Μου λέει… Διαβατήριο!
- Για πού το έβαλες ρε φωστήρα; Σε μια τόσο άσχημη νύχτα;
- Κωλώνεις;
- Κοίτα τον δρόμο… είναι χάλια!
- Όχι φιλαράκι, πως σου ήρθε αυτό, ο δρόμος είναι το λιγότερο
- Αυτό που σε νοιάζει είναι να υπάρξει μάχη.
(τραγούδι)
Σας έχω αντίδοτο
Για εσάς δίχως ταυτότητα
Είμαστε φτυστοί…
Με αυτούς που ήρθαν ακάλεστοι
Είμαι ήσυχος
Για αυτούς που δεν είναι πια εδώ
Για αυτούς που είναι
Και αυτούς που έρχονται
Ένας νομάδας χωρίς πορεία
Την αρνητική ενέργεια, την κάνω να σέρνεται
Με οπλές σαν το κατσίκι
Ξεκινώ να διασχίσω την ήπειρο ολόκληρη
Δίχως πυξίδα, δίχως ρολόι, δίχως πρόγραμμα
Κι αν όχι από τους θρύλους,
Τότε σίγουρα από τις ιστορίες σε κονσέρβα
Από τις αφηγήσεις που το φεγγάρι μετρά ξανά
Έμαθα να βαδίζω χωρίς χάρτη
Να βολτάρω δίχως προμήθειες και πολυτέλειες
Προστατευμένος από τους αγίους και τα γιατροσόφια
Έμαθα να γράφω πίπες στο τεφτέρι μου
Και με την ίδια γλώσσα να κινώ τον πλανήτη ολόκληρο
Έμαθα πως στο χωριό μου ακόμη προσεύχονται επειδή
Οι γαμημένες αρχές και η πουτάνα εξουσία
Ακόμη κινούνται κάτω από το τραπέζι
Έμαθα να καταπίνω τη θλίψη με σερβέζες (μπύρα μεξικάνικη)
Τα αφεντικά μου, από το βουνό τους φτύνω
Και από το σάλιο μου μονάχα, τη σαμπάνια τους δηλητηριάζω
Τη σαμπάνια τους δηλητηριάζω…
(μονόλογος)
Και τη βγάζω με ρούμι…
Στο χαμόγελό σου βλέπω έναν μαχητή
Μια περιπέτεια, ένα κίνημα
Τη γλώσσα σου, τη προφορά σου
Θέλω να ανακαλύψω
Ό,τι έχει ήδη ανακαλυφτεί
Είμαι μετανάστης, αυτό το άθλημά μου
Σήμερα πάω βόρεια
Χωρίς διαβατήριο, χωρίς μεταφορικό
Πεζός, με τα πόδια
Δε με νοιάζει, φιλαράκι
Ξεδιψώ με τις εικόνες που οι μαθητές μου αποτυπώνουν
Πεζοπορώ με μια σειρά τοπίων στο σακίδιο μου
Οργώνω μπροστά με βιταμίνες χλωροφύλλης
Προελαύνω μένα κομποσκοίνι που τα νώτα μου φυλάει.
Ονειρεύομαι να διασχίσω τον μεσημβρινό
Κυλώντας με το κουάτρο (μπαγλαμά!) του Αουρέλιο (Καζαντζίδης!)
Και βιαστικά φτάνω στο άκρο νωρίς
Στην έρημο με τα πόδια μου ψημένα
Πάμε κάτω από τη γη σαν τυφλοπόντικες
Θα τον περάσω τον τοίχο
Είμαι ένας εισβολέας με ταυτότητα μοναχικού
Και γι’ αυτό τον λόγο γίνομαι βουτηχτής
Και βουτάω κάτω από τη γη
Έτσι δε θα με πάρουν πρέφα οι φρουροί, δε θα με μυρίσουν τα σκυλιά
Γιαγιά, μην ανησυχείς, ξέρεις τ κρέμεται στο λαιμό μου
Η Παναγιά τα Γουαδελούπης (της Τήνου!)
(επίλογος)
Για τους μετανάστες στον κόσμο όλο
Έτσι πάει αυτό… Calle 13
Σας έχω αντίδοτο
Για εσάς δίχως ταυτότητα:
Είμαστε φτυστοί…
Με αυτούς που ήρθαν ακάλεστοι
Είμαι ήσυχος
Για αυτούς που δεν είναι πια εδώ
Για αυτούς που είναι
Και αυτούς που έρχονται
(εκφωνητής)
Τούτη η καλλιτεχνική-πολιτισμική παραγωγή
Φτιάχτηκε με αγάπη και προσπάθεια
Ας την πούμε ένα κάλεσμα θέλησης
Και ελπίζω για τον καθένα. Τον καθένα!
